معنی صعائد در لغت نامه دهخدا

موضعی است. (معجم البلدان) (منتهی الارب)

جَمعِ واژۀ صَعود است. (منتهی الارب). رجوع بدان لغت شود

معنی صعائد در فرهنگ لغت هوشیار

جمع صعود، بلندی ها بالا رفتن ها

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

صید کننده، شکار کننده

(صَ ءِ)

جمع واژۀ صدّاد است. رجوع بدان لغت شود

(قَ ءِ)

جمع واژۀ قعود. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به قعود شود، جمع واژۀ قعیده. (مهذب الاسماء). زوجات

(عَ ءِ)

عصاید. ج عصیده. (منتهی الارب) (دهار). رجوع به عصیده شود

(صَ ءِ)

جمع واژۀ صریده است. (منتهی الارب). رجوع به صریده شود

(ءِ)

ابن ثعلبه بن وبره البلوی صحابی. وی از کسانی است که در تحت الشجره بیعت کرد و شاهد فتح مصر بود و به سال 53 هجری قمری در برلس شهید شد. (الاعلام زرکلی)

شکاری، صید کننده

بازگردنده، زیارت کننده بیمار، عیادت کننده