معنی صردر - جستجوی لغت در جدول جو

صردر

لغت نامه دهخدا

صفدر

(پسرانه)

صف (عربی) + در (فارسی)، مردجنگی، دلاور، صف شکن، از القاب علی (ع

فرهنگ نامهای ایرانی

صفدر

برهم زنندۀ صف دشمن در روز جنگ، صف شکن
کنایه از دلیر، جنگاور

فرهنگ فارسی عمید

فردر

کلون، چوبی به شکل مکعب مستطیل که برای بستن در، بر پشت آن نصب می شود، فانه، پانه، فهانه، تنبه، مدنگ، بسکله، کلند، فروند، فلجم، کلیدان

فرهنگ فارسی عمید

صادر

بیرون رونده

فرهنگ فارسی عمید

صریر

صدایی که از قلم نی به وقت نوشتن برمی آید، کنایه از آواز، صدا

فرهنگ فارسی عمید

صرصر

باد تند، شدید و سرد، کنایه از اسب تندرو

فرهنگ فارسی عمید

گردر

کردر، دره، زمین پشته پشته، بیابان

فرهنگ فارسی عمید

سردر

بالای چهارچوب در خانه، بالای در

فرهنگ فارسی عمید

کردر

دره، زمین پشته پشته، بیابان، برای مثال خوارزم گرد لشکرش ار بنگری همی / بینی علم علم تو به هر دشت و کردری (عنصری - ۳۴۹)

فرهنگ فارسی عمید

دردر

(دِ دِ)

حکایت آواز لرزش اندام.
- دردر لرزیدن، دیک دیک لرزیدن. دیک و دیک لرزیدن

لغت نامه دهخدا

خردر

(خَ دَ)

غلیواج را گویند که زغن باشد. (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اردر

(اِ)

رودخانه ایست بفرانسۀ شعبه لوار، که از کنار نانت گذرد و 105 هزار گز طول آن است

لغت نامه دهخدا

بردر

(بَ دَ)

دهی است از دهستان اوغاز بخش باجگیران شهرستان قوچان 6 هزارگزی باختر باجگیران و 4 هزارگزی جنوب مرز ایران و شوروی. کوهستانی و سردسیری است با 880 تن سکنه. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

دردر

(دُ دُ)

نشستگاه دندان طفل پیش از برآمدن، یا عام است. (منتهی الارب). ریشه های دندان کودک. (از اقرب الموارد). ج، درادر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). در مثل گویند: اءعییتنی باشر فکیف بدردر، در جوانی از من نصیحت نپذیرفتی پس چگونه حال که از سالخوردگی ’درادر’ و ریشه های دندان های توهویدا شده است ! آنرا در مورد کسی گویند که آنگاه که سالم بود از او اکراه داشته اند تا چه رسد به وقتی که معیوب باشد. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

نشستگاه دندان طفل پیش از برآمدن، یا عام است. (منتهی الارب). ریشه های دندان کودک. (از اقرب الموارد). ج، دَرادِر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). در مثل گویند: اءُعییتنی باشُر فکیف بدردر، در جوانی از من نصیحت نپذیرفتی پس چگونه حال که از سالخوردگی ’درادر’ و ریشه های دندان های توهویدا شده است ! آنرا در مورد کسی گویند که آنگاه که سالم بود از او اکراه داشته اند تا چه رسد به وقتی که معیوب باشد. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

صرصر

باد سخت و سرد

فرهنگ لغت هوشیار

بردر

پسر یا مردی که در پدر و مادر یا یکی از آن دو با شخص مشترک باشد اخ اخوی داداش بردر یا برادر پدر. عم عمو. یا برادر حقیقی. برادر از یک پدر و یک مادر. یا برادر دینی. هم کیش هم مذهب. یا برادر رضاعی. پسر یا مردی که با شخص از یک پستان شیر خورده باشد پسر دایه شخص. یا برادر شوهر. مردی که اخوی شوهر زنی باشد خوسره. یا برادر مادر. دایی خال خالو

فرهنگ لغت هوشیار