معنی صحیفی - جستجوی لغت در جدول جو

صحیفی

لغت نامه دهخدا

صیفی

ویژگی محصولی که در تابستان به عمل می آید

فرهنگ فارسی عمید

صحیفه

کتاب کوچک، ورق کتاب، نامه، روزنامه

فرهنگ فارسی عمید

صحافی

شغل و عمل صحاف، ته بندی و جلد کردن کتاب، مکانی که این کار در آن انجام می شود

فرهنگ فارسی عمید

صیفی

(صَ)

ابن عامر الاوسی، مکنی به ابوقیس و ابن الاسلت. شاعری جاهلی و از حکمای عرب و رئیس و خطیب و سالار جنگ مردم اوس بود. بتان را ناخوش داشت و چون اسلام ظاهر گشت نزد رسول خدا شد و در پذیرفتن اسلام درنگی کرد و پیش از آنکه مسلمان شود بسال 622 میلادی و 1 هجری قمری درگذشت. (الاعلام زرکلی ص 437)
ابن فسیل شیبانی. از شجاعان و از اصحاب علی علیه السلام بود. وی در کوفه اقامت کرد و مردم را علیه امویان برمی انگیخت. معاویه او را به قتل رسانید. (الاعلام زرکلی ص 437)
از پسران هاشم بن عبد مناف است. (صبح الاعشی ج 1 ص 358)

لغت نامه دهخدا

صیفی

(صَ)

علم صیفی، یاقوت نویسد: علم صیفی و شتائی از فروع علم تفسیر و موضوع و غایت وفائده آن برای ناظرین آشکار است. واحدی گوید: خداوند تعالی در کلاله دو آیه نازل کرد: یکی که در اول سورۀ نساء است در شتاء آمد و آنکه در آخر سوره است در صیف. و از آیات صیفی آیاتی است که در حجهالوداع نازل شده است و آیۀ الذین، و سورۀ نصر و آیاتی که درغزوۀ تبوک نازل شده است و از آیات شتائی آیۀ افک و آیاتی است که در غزوۀ خندق نازل شد. (کشف الظنون)

لغت نامه دهخدا

صیفی

(صَ / صِ)

منسوب به صیف. تابستانی. مقابل شتوی، آنچه در تابستان کارند و به دست آید، چون: خیار، بادنجان، هندوانه و خربزه

لغت نامه دهخدا

صیفی

(صَ فی ی)

بچه که در پیری شده باشد. (منتهی الارب). فرزند مرد از پس پیری. (مهذب الاسماء) ، باران تابستانی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

صحفی

(صَ حَ فی ی)

کسی که در قرائت صحیفه خطا کند. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صحفی

(صُ حُ فی ی)

روزنامه نگار

لغت نامه دهخدا

صحیف

(صَ)

جمع واژۀ صحیفه. (منتهی الارب). روی زمین. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

اسیری ابن صحیفی

(اَ)

ابن صحیفی. یکی از شعرای شیراز است. این بیت او راست:
دلم پر است ز خون بر دلم مزن انگشت
که همچو شیشۀ می گریه در گلو دارد.
(قاموس الاعلام ترکی) (صبح گلشن ص 24)

لغت نامه دهخدا

صحافی

(صَحْ حا)

عمل صحاف. صحافی کردن. رجوع به صحاف و صحافی کردن شود

لغت نامه دهخدا

صحیف

روی زمین، نامه

فرهنگ لغت هوشیار

صحیفه

نامه، کتاب، دفتر، مصحف

فرهنگ لغت هوشیار

صیفی

زراعتی که در بهار و اول تابستان انجام گیرد و حاصلش در تابستان و اوائل پائیز بدست آید

فرهنگ لغت هوشیار

نحیفی

لاغری نزاری در تازی نیامده لاغری نزاری، ضعف ضعیفی

فرهنگ لغت هوشیار

صحافی

روزنامه نگار پوشنه گری عمل و شغل صحاف ته بندی و جلد کردن کتاب، دکان صحاف

فرهنگ لغت هوشیار

صحفی

لغز خوان آن که در خواندن لغزش دارد

فرهنگ لغت هوشیار

صیفی

((صَ))

تابستانی، زراعتی که در بهار و اوایل تابستان کارهای مقدماتی آن انجام شود و حاصلش در تابستان و اوایل پاییز به دست آید مانند، خربزه، هندوانه، جمع صیفی جات

فرهنگ فارسی معین