معنی شیٔالله - جستجوی لغت در جدول جو

شیٔالله(شَ ئُلْ لاه)

لغت نامه دهخدا

یدالله

(پسرانه)

دست خداوند، قدرت خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

خیرالله

(پسرانه)

نیکی خداوند، خیر الهی

فرهنگ نامهای ایرانی

شکرالله

(پسرانه)

سپاس خد ارا

فرهنگ نامهای ایرانی

یاالله

هنگام ورود به جایی به خصوص هنگام وارد شدن مردان به محافل زنان گفته می شود، برای تشویق کسی به انجام دادن کاری گفته می شود مثلاً یاالله! بیا پیش من

فرهنگ فارسی عمید

شیاله

النبشاله در تداول مردم مغرب. (مفردات ابن بیطار ج 1 ص 56). به لغت اندلس امسوح است، و آنرا انابینی نیز گویند. نباتی است بزرگ و خرد آن مابین شجر و گیاه و مانند نی مجوف و گره دار و منبت آن اغلب در سنگلاخ ها و کنار آبها و خرد آن به اندازۀ یک وجب یا بیشتر و ساق آن خشبی صلب به ستبری انگشتی است و از ساق آن شاخهای بسیار باریک صلب گره دارروئیده که چون مواضع بندهای آنرا بکشند شاخها از هم جدا گردد و برگ آن مانند برگ زیتون شکوفه ندارد و ثمر آن سرخ به اندازۀ نخودی و پس از خشک شدن سیاه میگردد. رجوع به مفردات ابن البیطار ج 1 ص 56 و تذکرۀ داود ضریر انطاکی ص 59 و مخزن الادویه و امسوح شود

لغت نامه دهخدا

یدالله

(یَ دُلْ لاه)

لقبی است که شیعه به علی بن ابیطالب علیهما السلام دهند. لقب امیرالمؤمنین علی علیه السلام. (یادداشت مؤلف). رجوع به علی شود

لغت نامه دهخدا

یدالله

(یَ دُلْ لاه)

دست خدا. (یادداشت مؤلف) :
خوانده اند از لوح دل شرح مناسک بهر آنک
در دل از خط یداﷲ صد دبستان دیده اند.
خاقانی.
، کمک و احسان و نعمت و لطف و قدرت خدا: یداﷲ مع الجماعه. یداﷲ فوق ایدیکم. (یادداشت مؤلف) ، (اصطلاح پزشکی) دوایی است از خون بز کرده که سنگ مثانه را بریزاند. (بحر الجواهر). نام علاجی برای بیماری حصاه. (یادداشت مؤلف). خون بز چهارساله که در اول پاییز گرفته باشند. (تحفۀ حکیم مؤمن)

لغت نامه دهخدا

شیرالغه

(غَ / غِ)

شیرالغو. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به شیرالغو شود

لغت نامه دهخدا

شکرالله

(شُ رُلْ لاه)

ابن احمد شهاب الدین احمد بن زین الدین امامی رومی حنفی. از دانشمندان قرن نهم هجری بود. او راست: 1- انیس العارفین. 2- منهاج الرشاد (به فارسی). 3- بهجهالتواریخ (به فارسی) که به سال 861 ق. تألیف کرده است. وی به سال 894 هجری قمری درگذشت. (از اسماءالمؤلفین ج 1 ص 419) (از یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

شیع الله

(شَ عُلْ لاه)

اسم است مانند تیم اﷲ. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خیرالله

(خَ رُلْ لاه)

خیرالهی. نیکویی خدا

لغت نامه دهخدا

شیدالله

(شَ / شِ یْ دُلْ لاه)

الواط در لفظ شی ٔاﷲ تصرفی کرده شیداﷲ میگویند یعنی دیوانۀ خدا. (آنندراج از بهار عجم)

لغت نامه دهخدا

شیاله

(لَ)

حرفۀ حمالی. (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

شی الله

اصطلاحی است که بهنگام طلبیدن چیزی در راه خدا گویند. یا شی اللهی کردن، گدایی کردن

فرهنگ لغت هوشیار

شیاله

بار بری پیشه بار بر

فرهنگ لغت هوشیار

یالله

ای خدا، زود باش جان بکن، روی بپوشانید

فرهنگ لغت هوشیار

یاالله

((اَ لْ لا))

لفظی است که مردان هنگام ورود به خانه گویند، تا اگر زن نامحرم در خانه هست روی خود را بپوشاند، لفظی است که هنگام ورود شخص محترمی به مجلسی گویند و آن علامت بزرگداشت و احترام اوست، کلمه ختم مجلس سوگواری

فرهنگ فارسی معین

شیماله

سرشاخه های درخت لیلکی و درخت گل ابریشم که در گذشته آن را

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی شیٔالله - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما