- شیوازبانی(شی زَ)
فصاحت. (المصادر زوزنی). فصیح زبان بودن. فصیح بیان بودن. (از یادداشت مؤلف) : التفاصح، شیوازبانی نمودن که نباشد. (المصادر زوزنی) (دهار). تفصح، شیوازبانی نمودن. (تاج المصادر بیهقی)
معنی شیوازبانی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شی زَ)
لغت نامه دهخدا
فصیح. (المصادر زوزنی). فصیح زبان که بلیغبیان باشد. (برهان). فصیح و بلیغ و تیززبان. (غیاث). فصیح زبان. (ناظم الاطباء) (از آنندراج). خوشخوان:
بلبل شیوازبان ناله به آهنگ برد
فاخته با عندلیب چنگ سوی چنگ برد.
فخر اصفهانی (از جهانگیری).
فصاحه، شیوازبان شدن. (دهار) (تاج المصادر بیهقی)
بلبل شیوازبان ناله به آهنگ برد
فاخته با عندلیب چنگ سوی چنگ برد.
فخر اصفهانی (از جهانگیری).
فصاحه، شیوازبان شدن. (دهار) (تاج المصادر بیهقی)
پاک نژاد، خاطرنواز، (ناظم الاطباء)
