- شکوهمند (شُ مَ)
باوقار. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). صاحب شکوه. (آنندراج) (فرهنگ فارسی معین) : تحریم، شکوهمند کردن. (تاج المصادر بیهقی) (دهار). توقیر، شکوهمند داشتن. (یادداشت مؤلف) (دهار)
معنی شکوهمند - جستجوی لغت در جدول جو
- شکوهمند
باوقار، با لیاقت
- شکوهمند
باجلال، باشکوه، باشوکت، باعظمت، پرابهت، شوکتمند، فرمند، مجلل
متضاد: بی شکوه
متضاد: بی شکوه
- شکوهمند
مجيدٌ
- شکوهمند
Glorious, Splendid
- شکوهمند
glorieux, splendide
- شکوهمند
สง่างาม , สุดยอด
- شکوهمند
عظیم , شاندار
- شکوهمند
মহিমান্বিত , চমৎকার
- شکوهمند
görkemli, muazzam
- شکوهمند
tukufu
- شکوهمند
栄光の , 素晴らしい
- شکوهمند
מפואר , מרהיב
- شکوهمند
영광스러운 , 훌륭한
- شکوهمند
mulia, gemilang
- شکوهمند
गौरवमयी , भव्य
- شکوهمند
glorierijk, schitterend
- شکوهمند
glorioso, espléndido
- شکوهمند
glorioso, splendido
- شکوهمند
glorioso, esplêndido
- شکوهمند
光荣的 , 辉煌的
- شکوهمند
chwalebny, wspaniały
- شکوهمند
славний , чудовий
- شکوهمند
glorreich, prächtig
- شکوهمند
славный , великолепный
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شُ مَ)
لغت نامه دهخدا
دارای شکوه بودن. رجوع به شکوه شود، لیاقت. (ناظم الاطباء) ، وقار. جلال. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین) :
گفت ای فلک شکوهمندی
بالاترت از فلک بلندی.
نظامی
گفت ای فلک شکوهمندی
بالاترت از فلک بلندی.
نظامی
