- شکشکه (شَ شَ کَ)
سلاح تیز، تیزی سلاح. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (آنندراج)
معنی شکشکه - جستجوی لغت در جدول جو
- شکشکه
تیغ تیز، تیزی تیغ
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ کَ)
لغت نامه دهخدا
گروهی از مردم. (منتهی الارب) (آنندراج). گروه. (مهذب الاسماء) ، راه. ج، شکائک، شکک. (منتهی الارب) (آنندراج) ، گلو. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، خنور که فواکه در آن نهند. (از منتهی الارب)
(کَ / کِ)
لغت نامه دهخدا
از روسی شاشکار، قسمی شمشیر. نوعی قمه. (یادداشت مؤلف در ذیل شوشگه). شوشگه. قمه. قداره. نوعی آلت قتاله شبیه به سرنیزه و شمشیر کوتاه که آن را در نیام جای دهند و بر کمر بندند. (از فرهنگ عامیانۀ جمال زاده)
(شَ شَ)
لغت نامه دهخدا
آواز پای که هنگام راه رفتن برآید. (ناظم الاطباء) (از برهان). به معنی شکاشک است. (فرهنگ جهانگیری). آواز پای. (انجمن آرا) (آنندراج). شرفاک. شلپوی. شکک. رجوع به مترادفات کلمه شود
تخمه ی آفتابگردان