- شکاکیت (قَ زَ دَ)
شکاک بودن. شک کردن. منکر حصول علم قطعی بودن. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به شکاک و شکاکین شود
معنی شکاکیت - جستجوی لغت در جدول جو
- شکاکیت
شکاک بودن شک بودن، منکر حصول علم قطعی بودن
- شکاکیت
شكوكك
- شکاکیت
Skepticism
- شکاکیت
scepticisme
- شکاکیت
ความสงสัย
- شکاکیت
شکّاکیّت، شک و تردید
- شکاکیت
شکاکیت
- شکاکیت
সংশয়বাদ
- شکاکیت
şüphecilik
- شکاکیت
mashaka
- شکاکیت
懐疑主義
- شکاکیت
סַפְקָנוּת
- شکاکیت
회의주의
- شکاکیت
skeptisisme
- شکاکیت
संशयवाद
- شکاکیت
scepticisme
- شکاکیت
escepticismo
- شکاکیت
scetticismo
- شکاکیت
ceticismo
- شکاکیت
怀疑主义
- شکاکیت
sceptycyzm
- شکاکیت
скептицизм
- شکاکیت
Skeptizismus
- شکاکیت
скептицизм
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
گله کردن از کسی به دیگری، از جور و ستم یا رفتار و کار بد کسی نزد دیگری گله کردن یا ناله وزاری کردن، تظلم، دادخواهی
شکاک، کسانی که در عقاید مذهبی شک می آورند، در فلسفه جمعی از حکما که معتقد بودند علم به چیزی که ورای تجربه قرار داشته باشد محال است و در هیچ امری نباید رای و حکم قطعی داد و همۀ امور را باید با شک و شبهه تلقی کرد
از پارسی شک کنندگان پر گمانان جمع شکاک در حالت نصبی و جری (در فارسی مراعات این قاعده نکنند) شکاکان شک کنندگان
