معنی شکاک در فرهنگ فارسی عمید

کسی که بسیار شک می کند، بسیار شک کننده

معنی شکاک در لغت نامه دهخدا

ناحیه و کرانه ای از زمین. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج)

معنی شکاک در لغت نامه دهخدا

طایفه ای از اکراد ایران، از ایلات اطراف سلماس آذربایجان و مرکب از 1500 خانوار است. (یادداشت مؤلف). ایل کرد. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 57). از ایلات اطراف سلماس. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 109)

معنی شکاک در لغت نامه دهخدا

کثیرالشک و کسی که بسیار شک کند و تردید داشته باشد. (ناظم الاطباء). بسیار شک کننده. دیرباور. بسیارشک. ج، شَکّاکین. (یادداشت مؤلف). کسی که منکر حصول علم باشد. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به شکاکان شود

معنی شکاک در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ شاک ّ. (منتهی الارب) : قوم شکاک فی الحدید، گروه سلاح آهن پوشیده. (ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد). مردان با سلاح تمام. (از آنندراج)

معنی شکاک در لغت نامه دهخدا

خانه ها که بر یک رسته باشد. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

معنی شکاک در فرهنگ لغت هوشیار

کسی که بسیار شک و تردید داشته باشد همرده زنجیره گون، خانه های جور، همریخت از پارسی شکدار پر گمان بسیار شک کننده، جمع شکاکین، کسی که منکر حصول علم باشد شکاکیت شکاکین شکاکان