- شولی
شله، طعامی است، (فرهنگ فارسی معین)، آش روانی که از آرد پزند، مادۀ این لفظ با شل و شله یکی است، (فرهنگ نظام)، رجوع به شله شود
معنی شولی - جستجوی لغت در جدول جو
- شولی
تیره ای از ایل نفر (از ایلات خمسۀ فارس)، (جغرافیای سیاسی کیهان ص 87)
- شولی
منسوب به شول، لهجۀ شول که مخلوطی از رامندی و شهری متداول در منطقۀ فارس است، (از دائره المعارف اسلام)، نام یکی اززبانهای فارسی، (ناظم الاطباء)، نوعی از رامندی و شهری باشد که مردم فارس خوانند، (برهان) (آنندراج)
- شولی
طعامی است شله
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
اسب تندرو، سیس، بوز، بالاد، جواد، بادرفتار، چهارگامه، سابح، گام زن، براق، ره انجام، چارگامه
بادریسۀ دوک
بادریسۀ دوک
کولی، جوان خوش اندام، بانشاط، سرمست، سرودگو و مطرب، برای مثال صبا زآن لولی شنگول سرمست / چه داری آگهی؟ چون است حالش؟ (حافظ۲ - ۴۰۴) ، فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار شهرآشوب / چنان بردند صبر از دل که ترکان خوان یغما را (حافظ - ۲۲)
شلتوک، برنجی که هنوز آن را از پوست در نیاورده باشند، برنج نکوبیده ای که دارای پوستۀ نازک گندمی رنگ است، چلتوک
تولا، دوستی، مقابل تبرا، در فقه دوستی با دوستان علی بن ابی طالب و فرزندانش
مردم چادرنشینی که در مسیر خود به کارهایی از قبیل خوانندگی، نوازندگی، فال بینی و فروش سبد می پردازند، لوری، لولی، غرشمال، قرشمال، کنایه از کسی که داد و فریاد بیهوده می کند، بی شرم
مرخشگی بد شگونی شوری (شومی دامنی از جاش که دشتبان پیش از کوبیدن به سود خود بر می دارد پارسی است)
گستاخی بی شرمی بی حیایی، خوشی عشرت، مزاح هزل. مقابل جد جدی. یا شوخی نیست. سهل نیست آسان نیست: اداره یک مملکت شوخی نیست
پولی باشد که در قمار ببرند و به حاضران مجلس یا به صاحب خانه به رسم انعام دهند
شاشی گمیزی پیشابی آنچه که مربوط بپیشاب است آنچه از ادرار بدست آید آلوده بادرار منسوب بادرار
