- شواطب (شَ طِ)
جمع واژۀ شاطبه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به شاطبه شود
معنی شواطب - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
جایی در شمال غربی انارک از نواحی کاشان. (یادداشت مؤلف)
(شَ طِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ شقحطب. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). جمع واژۀ شقحطب، به معنی قچقار دو شاخ و چهارشاخ دار. (آنندراج). و رجوع به شقحطب و شقاحط شود
(شَ رِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ شارب، بمعنی سبلت. موی دراز در هر دو کرانۀ بروت، یا تمامۀ بروت شارب است. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، جمع واژۀ شاربه، مؤنث شارب. (از اقرب الموارد). رجوع به شاربه و شارب شود، رگهای حلق. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، صخب الشوارب، هر بدصدا را گویند: حمار صخب الشوارب، خر سخت فریاد. (از اقرب الموارد) ، راههای آب در حلق. (منتهی الارب). مجاری آب در حلق. (از اقرب الموارد)
(شَ یِ)
لغت نامه دهخدا
شوائب. جمع واژۀ شائبه. آلودگیها: و کار آن ملک را از شوایب کدورات صافی گردانید. (جهانگشای جوینی). و جانبین از شوایب خلاف صافی، خراسان از طغات و عدات پاک گشت. (جهانگشای جوینی). و رجوع به شوائب و شائبه شود
(شَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ شائبه. (منتهی الارب). آمیزشها و آمیختگیها و آلودگیها. (غیاث اللغات). اقذار. ادناس: شوائب کدورت از مشارع و مشارب آن مملکت برخاست. (ترجمه تاریخ یمینی ص 213). ما نیز در اقسام اسقام و نوائب اوصاب و شوائب... مغرور و مسرور می باشیم. (ترجمه تاریخ یمینی). شرعۀ ممالک او از شوائب کدورت صافی شد. (ترجمه تاریخ یمینی). و رجوع به شائبه و شوایب شود
آمیختگی ها، شایبه ها