معنی شهرجنگی - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(شُ نَ / نِ)

ادای شکر و تشکر و شکرگزاری. (ناظم الاطباء)

(شَ کَرْ، رَ)

حالت و کیفیت شکررنگ. (فرهنگ فارسی معین) ، شکررنجی. (غیاث) (آنندراج). آزردگی میان دوستان. رنجش. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به شکررنجی و شکرآب شود

(شَ رِ فَ رَ)

متصدی دستگاه شهر فرنگ

(شَ بَ)

زندانی بودن. (فرهنگ فارسی معین) ، محاصره، در محاصره افتادن. (فرهنگ فارسی معین) :
چون در آن برج شهربندی یافت
برج از آن ماه بهره مندی یافت.
نظامی

(شُ رَ / رِ)

شهرت. معروفیت:
چونک می بیند که میل دلبر اندر شهرگیست
اشک می بارد ز رشک آن صنم از دیدگان.
مولوی (دیوان شمس تبریزی)

جنگ داخلی

نان شترنگی، بوب شترنگی

طایفه ای از سادات که در قرن دهم هـق مأمور جمع آوری مالیات

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما