- شنغیر (شِ)
بدخوی پلیدزبان. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، شهوت پرست، گستاخ و بی حیا. (ناظم الاطباء)
معنی شنغیر - جستجوی لغت در جدول جو
- شنغیر
بد زبان
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شِ رَ)
لغت نامه دهخدا
بدخویی و بدزبانی. (از منتهی الارب). بمعنی شنغره. بدخلقی و بدزبانی. (از اقرب الموارد) ، شهوت پرستی، بدعملی. (ناظم الاطباء). رجوع به شنغره شود
(تَدْ)
لغت نامه دهخدا
بانگ کردن بر کسی. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء). بانگ کردن بر شتر. (از اقرب الموارد) ، نرم مالیدن کودک را. (منتهی الارب) (از آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)
(شُ)
لغت نامه دهخدا
شنقار. به زبان رومی پرنده ای باشد از جنس سیاه چشم و شبیه به چرغ و بیشتر پادشاهان بدان شکار کنند. (برهان) (بهار عجم) (آنندراج). سنقر. (یادداشت مؤلف). و رجوع به شنقار شود
(شِنْ نی)
لغت نامه دهخدا
بدخوی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). شنیره. (اقرب الموارد) ، بسیارشر. (منتهی الارب). بسیار شر و عیوب. (از اقرب الموارد). شنیره. (اقرب الموارد). و رجوع به شنیره شود، بسیارعیب. (منتهی الارب). شنیره. (اقرب الموارد).
- بنوشنیر، بطنی است از عرب. (منتهی الارب)
- بنوشنیر، بطنی است از عرب. (منتهی الارب)
(نُ غَ)
لغت نامه دهخدا
تصغیر نغر و نغر. (از منتهی الارب). گنجشک نوک سرخ خرد و کوچک. (ناظم الاطباء). و تأنیث آن نغیره است. (از اقرب الموارد). رجوع به نغر شود
