معنی شنعوف - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(شُ)

شاخ هر چیزی. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

(شُ)

گیاهی است. یا بار گیاهی یا ثمره ای است. (منتهی الارب). نام گیاهی و یا نام بار آن گیاه. (ناظم الاطباء)

(شُ)

جمع واژۀ شنف. گوشواره های بالائین یا آویزه های بالای گوش. (از منتهی الارب). رجوع به شنف شود

(شِنْ نَ)

مضطرب خلقت. (از اقرب الموارد). و رجوع به شنعف ّ شود

(شِ عَف ف)

دراز مضطرب و باریک خلقت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به شنغف شود

(شُ)

جمع واژۀ شعفه. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). جمع واژۀ شعفه، به معنی سر کوه و سر هر چیزی. (آنندراج). و رجوع به شعفه شود

(نَ)

اذن نعوف، گوش فروهشته. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ناعفه. مسترخیه. (از اقرب الموارد)

جمع شعفه، سر ها سر کوه ها

جمع شنف، سخته های گوش

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما