- شنائک (شَ ءِ)
ج شنوکه. (منتهی الارب). رجوع به شنوکه شود. سه کوه کوچک منفرد است از کوههای واقع در بین قدید و جحفه ازدیار خزاعه و گویند کوهی است. (از معجم البلدان)
معنی شنائک - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ شکیکه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). جمع واژۀ شکیکه، به معنی گروهی از مردم و راه. (از آنندراج) (از اقرب الموارد). و رجوع به شکیکه شود
(شِ)
لغت نامه دهخدا
شناگر. آب آشنا:
چون شناور نیستی پیرامن جیحون مگرد
بی شنائی پای در جیحون نمی بایدنهاد.
مغربی
چون شناور نیستی پیرامن جیحون مگرد
بی شنائی پای در جیحون نمی بایدنهاد.
مغربی
(شَ ئی ی)
لغت نامه دهخدا
منسوب است به ازد شنوه و شنوه عبدالله بن کعب... است. و به این نسبت چند تن مشهورند. رجوع به انساب سمعانی ورق 339 شود
(ءِ)
لغت نامه دهخدا
خاردار. (اقرب الموارد). ج، شاکه. (اقرب الموارد) شجر شائک السلاح، شاکی السلاح. رجوع به نشوءاللغه ص 16و لغت شاکی شود، رجل شائک السلاح، ای ذوشوکه وحده فی سلاحه و یقال ایضاً شاک السلاح بالتشدید. (اقرب الموارد)
(ءِ)
لغت نامه دهخدا
جماع کننده. (اقرب الموارد) (شمس اللغات). گاینده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). نعت است از نیک. (منتهی الارب)
گونه ای شلتوک که برنج آن دارای رگه های سرخ رنگ است