معنی شماطیط - جستجوی لغت در جدول جو

شماطیط(شَ)

لغت نامه دهخدا

شیاطین

شیطان ها، متمردها، دیوها، اهریمن ها، بازیگوش ها، جمع شیطان

فرهنگ فارسی عمید

سماطین

(سَ)

قالی وپلاس، پارچۀ خشن، اطاقی که در اطرافش آینه نصب کرده باشند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شمالیه

(شَ / شِ لی یَ)

منسوب به شمال. (ناظم الاطباء).
- بلاد شمالیه، شهرهایی که در جانب شمال کرۀ ارض واقع شده اند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شمالیل

(شَ)

جمع واژۀ شملول. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به شملول شود، متفرق. پریشان: ذهبوا شمالیل. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) ، جامۀ شکافته و کفته. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

شماریق

(شَ)

جامۀ پاره پاره. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به شمارق شود

لغت نامه دهخدا

شماریج

(شَ)

جمع واژۀ شمراج. (ناظم الاطباء). باطله-ا. (منتهی الارب) (آنندراج) ، جمع واژۀ شمروج. (اقرب الموارد). رجوع به شمراج و شمروج شود

لغت نامه دهخدا

شمیطیه

(شَ طی یَ)

نام قبیله ای از تازیان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شواطیٔ

(شَ طِءْ)

جمع واژۀ شاطی ٔ، به معنی کرانۀ رودبار. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ترجمان علامۀ جرجانی) (دهار) ، جمع واژۀ شاطئه. (ناظم الاطباء). و رجوع به شاطی ٔ و شاطی شود

لغت نامه دهخدا

عماریط

(عَ)

جمع واژۀ عمروط. رجوع به عمروط شود

لغت نامه دهخدا

شیاطین

(شَ)

جمع واژۀ شیطان. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). ابوشفقل، ابولیلی، ابوشفشاف، ابناعیان از کنیه های اوست. (ترجمان جرجانی) (دهار) (یادداشت مؤلف). شیطانها. دیوها و جنها. (ناظم الاطباء). رجوع به شیطان شود:
تا بدانگه که سروکار شیاطین از نار
سجده بر آدم پیداشده از طین نکند
باد بر ملک بنی آدم فرمانش روا
که همی کار بفرمان شیاطین نکند.
سوزنی.
- اخوان الشیاطین، برادران شیطان. مردم تبهکار: خزانه بیت المال مساکین است نه طعمه اخوان شیاطین. (گلستان سعدی باب اول).
- رؤوس الشیاطین، نام گیاهی است. (از اقرب الموارد). درختی هست معروف در عرب قبیح المنظر آن را رؤوس الشیاطین گویند. (تفسیر ابوالفتوح ج 8 ص 302). قوله تعالی: طلعها کاءنّه رؤوس الشیاطین. (قرآن 65/37).
- شیاطین الانس، اهل آراء فاسده که بدان اخلاق و آراء انس یافته و اتباع و پیروان خود را به اخلاق و آراء پست و فتنه انگیزی تشویق و ترغیب نمایند. (فرهنگ علوم عقلی، از اخوان ج 4 ص 58).
- شیاطین الرأس، خشم و حالات هیجان نفس: ’ترقصت شیاطین رأسی’. (از اقرب الموارد).
- شیاطین الفلا، تشنگی و عطش. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

جَمعِ واژۀ شیطان. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). ابوشفقل، ابولیلی، ابوشفشاف، ابناعیان از کنیه های اوست. (ترجمان جرجانی) (دهار) (یادداشت مؤلف). شیطانها. دیوها و جنها. (ناظم الاطباء). رجوع به شیطان شود:
تا بدانگه که سروکار شیاطین از نار
سجده بر آدم پیداشده از طین نکند
باد بر ملک بنی آدم فرمانش روا
که همی کار بفرمان شیاطین نکند.
سوزنی.
- اخوان الشیاطین، برادران شیطان. مردم تبهکار: خزانه بیت المال مساکین است نه طعمه اخوان شیاطین. (گلستان سعدی باب اول).
- رؤوس الشیاطین، نام گیاهی است. (از اقرب الموارد). درختی هست معروف در عرب قبیح المنظر آن را رؤوس الشیاطین گویند. (تفسیر ابوالفتوح ج 8 ص 302). قوله تعالی: طلعها کاءَنَّه رؤوس الشیاطین. (قرآن 65/37).
- شیاطین الانس، اهل آراء فاسده که بدان اخلاق و آراء انس یافته و اتباع و پیروان خود را به اخلاق و آراء پست و فتنه انگیزی تشویق و ترغیب نمایند. (فرهنگ علوم عقلی، از اخوان ج 4 ص 58).
- شیاطین الرأس، خشم و حالات هیجان نفس: ’ترقصت شیاطین رأسی’. (از اقرب الموارد).
- شیاطین الفلا، تشنگی و عطش. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شبابیط

(شَ)

جمع واژۀ شبوط و آن نام نوعی از ماهی رودخانه باشد و کلمه مزبور دخیل است. (از متن اللغه). رجوع به شبوط شود

لغت نامه دهخدا

شطاطیر

(شَ)

شهرستانی است به صعید ادنی. (منتهی الارب). کوره ای است در سمت مغرب نیل در صعید ادنی. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

مشائیط

(مَ)

جمع واژۀ مشیاط. (منتهی الارب). رجوع به مشیاط شود

لغت نامه دهخدا

مشاییط

(مَ)

جمع واژۀ مشیاط. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). یقال: ناقه مشیاط و ابل مشاییط. (اقرب الموارد). رجوع به مشیاط شود

لغت نامه دهخدا

مشاریط

(مَ)

جمع واژۀ مشراط. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). جمع واژۀ مشرط و مشراط. (اقرب الموارد). و رجوع به مشراط و مشرط شود

لغت نامه دهخدا

سماطین

(سِ طَ)

تثنیۀ سماط، دورویه. دو رسته از درختان و مردم. (از غیاث) (آنندراج) :
دورویه سماطین آراسته
نشینندگان جمله برخاسته.
نظامی.
رجوع به سماط و سماطان شود

لغت نامه دهخدا

ضماریط

(ضَ)

شکستگیهاست میان رخساره و بینی نزدیک هر دو دنبالۀ چشم (کأنه جمع ضمروط). (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

طماطیس

(طُ)

طماطم. گوجه فرنگی. (دزی ج 2 ص 59)

لغت نامه دهخدا

اماطیطس

سنگی است که در طب قدیم برای قطع سیلان خون بکار میرفت. در فارسی شادنه و در عربی شادنج (معرب شادنه) و حجرالدم نامیده میشود. (از تحفۀ حکیم مؤمن ص 34 و 161). رجوع به شادنه و شادنج و حجرالدم شود

لغت نامه دهخدا

شمطیط

(شِ)

گروه از مردم و جز آن. ج، شماطیط. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یکی شماطیط. (از منتهی الارب). رجوع به شمطوط و شماطیط شود

لغت نامه دهخدا

حماطیط

(حَ)

جمع واژۀ حمطوط. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به حمطوط شود، جمع واژۀ حمطاط. هر دو به معنی کرمی است که در گیاه باشد. (منتهی الارب). رجوع به حمطاط شود

لغت نامه دهخدا

ممالیط

(مَ)

جمع واژۀ مملط. (آنندراج). جمع واژۀ مملط و مملطه. (معجم متن اللغه) (ناظم الاطباء). رجوع به مملط شود

لغت نامه دهخدا

خناطیط

(خَ)

گروههای پراگنده. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

تخاطیط

(تَ)

در شاهد زیر بمعنی خطوط چهره آمده است: و کان (هرمس) رجلاً آدم اللون، تام القامه، اجلح، حسن الوجه، کث اللحیه، ملیح التخاطیط. (عیون الانباء ج 1 ص 16)