- شلغوز
مکار بی سر و پا
معنی شلغوز - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
فضلۀ پرندگان، شخص کوتاه قد و کوچک جثه. به کسی که بخواهند او را خرد و حقیر و پست بنمایانند اطلاق می شود
(چَ)
لغت نامه دهخدا
در تداول عامه، فضلۀ مرغ خانگی و کبوتر و نظایر اینها. فضلۀ مرغ و گنجشک و کبوتر و نظایرآن. فضلۀ یکبارۀ ماکیان یا کبوتر. فضلۀ مرغان و پرندگان، در اصطلاح عامه، لغتی است که به مجاز و بر سبیل توهین و تحقیر به افراد کوچک جثه و کوتاه قد اطلاق شود. مجازاً دشنامی است تحقیرآمیز به افراد مورد اهانت. در مقام توهین به کسی گویند که بخواهند وی را خرد و حقیر و غیرقابل اعتنا جلوه دهند
گل ابریشم (این نام در اطراف رشت و لاهیجان به آن دهند)
(یَ)
لغت نامه دهخدا
در ترکی به معنی تنها و مجرد است. یالغوز. یلغز، در تداول مردم مشهد، آدم بیکاره و مهمل. (یادداشت پروین گنابادی)
