معنی شقیقیات - جستجوی لغت در جدول جو

شقیقیات

فرهنگ لغت هوشیار

شقیقی

(شَ)

منسوب است به شقیق که انتساب اجدادی است. (از انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

یقینیات

(یَ نی یا)

جمع واژۀ یقینیه. مسلمیات و چیزهایی که علم آنها یقینی است و شک و شبهه ای در آنها نیست، مانند قوانین مذهبی و دلایل هندسی و جز آن. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شقیقی

(شَ)

ابوالحسن علی بن حسن بن شقیق عبدی شقیقی. از یاران ابن المبارک و راوی کتب وی و هم چنین از محدثان بود و از ابن عیینه و ابوبکر بن عیاش و جز آن دو روایت کرد و احمد بن حنبل و ابن معین و جز آنان از او روایت دارند. وی بسال 215 هجری قمری در مرو درگذشت. (از لباب الانساب). محدثان در فرهنگ اسلامی به عنوان حافظان میراث نبوی شناخته می شوند. آن ها با تلاش خستگی ناپذیر، هزاران حدیث را به صورت شفاهی یا مکتوب گردآوری و ثبت کردند. یکی از افتخارات تمدن اسلامی، وجود محدثانی است که در بررسی اسناد و راویان، به دقتی علمی دست یافتند که در هیچ تمدن دیگری یافت نمی شود. به واسطه محدثان، تاریخ شفاهی اسلام تبدیل به مجموعه ای دقیق و قابل اتکا شد.
ابوالحواری نریغ شقیقی مولی عبدالله بن شقیق. از انس بن مالک روایت دارد و منهال بن بحر قشیری از او روایت کرده است. (از لباب الانساب)

لغت نامه دهخدا

شقیات

(شَ قی یا)

جمع واژۀ شقیه، به معنی زن بدبخت. (از یادداشت مؤلف). و رجوع به شقیه و شقی شود

لغت نامه دهخدا