معنی شفارج در لغت نامه دهخدا

از پیشیارۀ فارسی. خوانچه و طبقی که تنقلات و گل در آن کرده در مجلس آرند. (ناظم الاطباء) (از آنندراج). فیشفارج. بشارج. پیشبارۀ فارسی. (از المعرب جوالیقی ص 204 و ذیل آن)، نوعی حلوا. (ناظم الاطباء). پیش یاره. حلوای بریده. (زمخشری). حلوا صابونی. (یادداشت مؤلف). پیشاره. (ناظم الاطباء). و رجوع به پیشیاره و پیشباره شود

معنی شفارج در فرهنگ لغت هوشیار

پارسی تازی گشته پیشباره از آرد و روغن و دوشاب پزند، خوانچه

معنی شفارج - جستجوی لغت در جدول جو

شفارج

لغت نامه دهخدا

شفارج

فرهنگ لغت هوشیار

سفارج

(سِ رَ)

مارچوبه. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

سفارج

(سَ رِ)

جمع واژۀ سفرجل. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

شفاری

(شُ ری ی)

یربوع شفاری، موش دشتی که بر گوش موی دارد، موش دشتی ستبر و درازگوش بزرگ ناخن که زود گرفته نشود و یا درازپای فروهشته گوشت چربناک. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). موشهایی که گوشهای بزرگ دارند. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

شفاره

(تَ)

اندک شهوت گردیدن، نزدیک شدن شهوت کسی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) ، کم شدن و ناقص گردیدن. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

فارج

(رِ)

شتر ماده ای که پس از زادن، دشمن و مکروه دارد گشن را، کمان دور زه. (منتهی الارب). کمانی که از وتر خود دور باشد، دورکننده اندوه. (اقرب الموارد). شادان

لغت نامه دهخدا

شفار

(شِ)

جمع واژۀ شفره. (دهار) (ناظم الاطباء). جمع واژۀ شفره، بمعنی کار بزرگ و... (آنندراج). رجوع به شفره شود