- شفائع(شَ ءِ)
انواع علف که دوگانه و جفت روید. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
معنی شفائع - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ شائعه: جأت الخیل شوائع و شواعی که قلب شوائع است، بمعنی متفرق آمدن مرکبهاست. (از تاج العروس) (از نشوءاللغه ص 16). رجوع به شواعی شود
(ءِ)
لغت نامه دهخدا
سهم شائع، بهرۀ بخش ناکرده. (منتهی الارب). مقابل مفروز. (اقرب الموارد) ، آشکاراو فاش. (اقرب الموارد) (غیاث). رجوع به شایع شود
