شغیاء (شَغْ) زن دندان دراز ناهموار. (ناظم الاطباء). تأنیث اشغی ̍. (یادداشت مؤلف). و رجوع به اشغ̍ی و شغواء شود ادامه... زن دندان دراز ناهموار. (ناظم الاطباء). تأنیث اَشْغی ̍. (یادداشت مؤلف). و رجوع به اَشْغ̍ی و شغواء شود لغت نامه دهخدا
