- شزونه(تَ وَدْ دُ)
مصدر به معنی شزن. (ناظم الاطباء). رجوع به شزن شود
معنی شزونه - جستجوی لغت در جدول جو
- شزونه(شُ نَ)
درشتی و سختی. (ناظم الاطباء). درشتی. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، درشتی زمین. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)
- شزونه
درشتی ستبری درشتی زمین
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(زِ وَنْ نَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث زون ّ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). زن کوتاه بالا. یقال: امراءه زونه. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
(بُ نَ / نِ)
لغت نامه دهخدا
بلغت زند و پازند بمعنی زانو باشد که بعربی رکبه خوانند. (برهان) (انجمن آرای ناصری) (آنندراج). بلغت زند، رکبه. زانو. (ناظم الاطباء)
(شَ نَ / نِ)
لغت نامه دهخدا
واژگونه. سرنگون. منعکس. زیر وزبر و زیر و بالا. (ناظم الاطباء). شاید نگونه باشد. رجوع به نگونه، واژگونه و مترادفات دیگر کلمه شود
(شَ نَ)
لغت نامه دهخدا
شمونه. قریه ای است از اعمال شهر سالم در اندلس. (از معجم البلدان). شهری است به اندلس. (منتهی الارب). رجوع به حلل السندسیه ج 2 ص 87 و روضات ص 330 شود
(شَ نَ)
لغت نامه دهخدا
شهری است به اندلس از آن شهر است ابوعبدالله بن حاجه نحوی. (منتهی الارب). شهری است در اندلس نواحی آن چسبیده به نواحی موزور است و منحرف شده بسوی غرب و مایل است به قبله. (از معجم البلدان)
شهری است و نواحی آن متصل به نواحی موزور است و آن منحرف از موزور باشد به غرب، مائل به قبله. (معجم البلدان).
شهری است و نواحی آن متصل به نواحی موزور است و آن منحرف از موزور باشد به غرب، مائل به قبله. (معجم البلدان).
(تَ)
لغت نامه دهخدا
شقون. کم شدن بخشش و عطا. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج). و رجوع به شقون شود، کم کردن. (از اقرب الموارد)
نوعی درمان قولنج یا سردرد که با شاخ گاو یا کوزه انجام می
خزانه حمام، خزینه
شانه بخش فوقانی تنه ی انسان