معنی شزازه - جستجوی لغت در جدول جو

شزازه

لغت نامه دهخدا

بزازه

(بِ زَ)

جامه و متاع فروشی. شغل بزاز. (ناظم الاطباء). بزازت

لغت نامه دهخدا

فزازه

(دَ)

خشم گرفتن و برافروخته گردیدن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

کزازه

(رَ ذَ نَ)

کزوزه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). خشک شدن و درترنجیدن. (آنندراج) (از منتهی الارب). خشک شدن و منقبض شدن. (از اقرب الموارد) ، تندمزه گردیدن، بخیل و کم خیر شدن. (آنندراج) (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، تنگ کردن: کزالشی ٔ، تنگ کرد آن چیز را. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، باهم نزدیک نهادن گام: کزخطاه، باهم نزدیک نهاد گام را. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به کزّ شود

کُزوزَه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). خشک شدن و درترنجیدن. (آنندراج) (از منتهی الارب). خشک شدن و منقبض شدن. (از اقرب الموارد) ، تندمزه گردیدن، بخیل و کم خیر شدن. (آنندراج) (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، تنگ کردن: کزالشی ٔ، تنگ کرد آن چیز را. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، باهم نزدیک نهادن گام: کزخُطاه، باهم نزدیک نهاد گام را. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به کَزّ شود

لغت نامه دهخدا

عزازه

(عِ زَ)

جمع واژۀ عزیز. (منتهی الارب). رجوع به عزیز شود

لغت نامه دهخدا

شزازت

(شَ زَ)

خشکی سخت. (یادداشت مؤلف). رجوع به شزازه شود

لغت نامه دهخدا

شکازه

(شَکْ کا زَ)

آنکه چون صورت ملیح را بیند در برابر او ایستد و به دست استمنا کند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)