معنی شروع در فرهنگ فارسی عمید

آغاز کردن به کاری، کاری را آغاز کردن، ابتدا، آغاز، شروع کردن: آغاز کردن، آغازیدن

معنی شروع در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ شارِع. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). رجوع به شارع شود

معنی شروع در لغت نامه دهخدا

آغاز و فیال و ابتدا و اول. (ناظم الاطباء).، - شروع افتادن، شروع شدن. آغاز گشتن: اگر در محامد اخلاق و مآثر اعراق این پادشاه... خوض و شروع افتد. (سندبادنامه ص 18).، - کلاس شروع،در سابق بر کلاس تهیه اطلاق می شد و پیش از کلاس اول کودکان، را برای تعلیم آماده می کردند.،، دیباچه. (ناظم الاطباء)، حمله و هجوم. (ناظم الاطباء)

معنی شروع در لغت نامه دهخدا

به کاری آغازیدن. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). در کاری شدن. (المصادر زوزنی) (از تاج المصادر بیهقی) (ترجمان القرآن جرجانی چ دبیرسیاقی ص 61). به کاری درآمدن. (آنندراج). آغازیدن. آغاز کردن. روی آوردن به. رونهادن به. روی گذاشتن به. برداشت کردن. ابتدا کردن. بنیاد کردن. به کاری درشدن. اقدام کردن. (یادداشت مؤلف)، در آب درآمدن. (ترجمان القرآن جرجانی) (المصادر زوزنی) (از اقرب الموارد). در آب شدن. (تاج المصادر بیهقی)، گشاده کردن رسن را و هر دو کرانۀ آن را در گوشۀ دلو و مانند آن انداختن. رجوع به شرع شود، باز کردن پوست و کفانیدن آن را. رجوع به شرع شود، نیکو برداشتن و بلند کردن چیزی را. رجوع به شرع شود، راست شدن نیزه ها به سوی کسی، راست کردن نیزه ها را بسوی کسی. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به شرع شود

معنی شروع در فرهنگ لغت هوشیار

آغاز گشتن، شروع شدن، ابتدا کردن

معنی شروع در فرهنگ فارسی معین

آغاز کردن، آغاز، ابتدا

معنی شروع در فرهنگ واژه مترادف متضاد

آغاز، ابتدا، اوایل، بدو، عنفوان، مقدمه، نخست، متضاد: ختم

معنی شروع - جستجوی لغت در جدول جو

شروع

فرهنگ فارسی عمید

شروع

لغت نامه دهخدا

شروع

لغت نامه دهخدا

شروع

لغت نامه دهخدا

شروع

فرهنگ لغت هوشیار

شروع

فرهنگ فارسی معین

شروع

فرهنگ واژه فارسی سره

شروع

فرهنگ واژه مترادف متضاد

معنی شروع - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما