- شرمگین
خجل، شرمسار، شرمنده
معنی شرمگین - جستجوی لغت در جدول جو
- شرمگین (شَ)
خجل و شرمسار. (ناظم الاطباء). خجل. شرمسار. شرمنده. (فرهنگ فارسی معین). شرمناک. شرمسار. شرم زده. (آنندراج). خریده. (دهار) :
چون عروسی شرمگین بدخواه شاه
سر ز شرم شاه در چادرکشید.
مسعودسعد.
ملک شرمگین در حشم بنگریست
که سودای این بر من از بهر چیست.
سعدی (بوستان).
- شرمگین شدن، خجل شدن. خفر. خفارت. (یادداشت مؤلف). خزیان. (دهار).
، شرم دار. (ناظم الاطباء). باحیا. خجول. شرمگن. (یادداشت مؤلف) : خداوند کریم است و شرمگین چون ببیند شاید که نپسندد که تو در آن درجۀ خمول باشی. (تاریخ بیهقی). از سلطان کریم تر و شرمگین تر آدمی نتواند بود. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 362). ندانم که کار کسی بازایستد که این ملک رحیم و حلیم و شرمگین را بدو باز نخواهند گذاشت. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 259).
نه ز سردان خورد طپانچۀ گرم
این رخ شرمگین که من دارم.
خاقانی.
صنم تا شرمگین بودی و هشیار
نبودی بر لبش سیمرغ را بار.
نظامی.
دختر شرمگین ز حشمت شاه
به مخموری لب خشک از زبان شرمگین دارم
خط پیمانه ام چشم حجاب آلوده را ماند.
شیخ العارفین (از آنندراج).
بر خود آیین شکر داشت نگاه.
نظامی.
گدای شرمگین در پردۀ شب بی حیا گردد.
صائب تبریزی
چون عروسی شرمگین بدخواه شاه
سر ز شرم شاه در چادرکشید.
مسعودسعد.
ملک شرمگین در حشم بنگریست
که سودای این بر من از بهر چیست.
سعدی (بوستان).
- شرمگین شدن، خجل شدن. خفر. خفارت. (یادداشت مؤلف). خزیان. (دهار).
، شرم دار. (ناظم الاطباء). باحیا. خجول. شرمگن. (یادداشت مؤلف) : خداوند کریم است و شرمگین چون ببیند شاید که نپسندد که تو در آن درجۀ خمول باشی. (تاریخ بیهقی). از سلطان کریم تر و شرمگین تر آدمی نتواند بود. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 362). ندانم که کار کسی بازایستد که این ملک رحیم و حلیم و شرمگین را بدو باز نخواهند گذاشت. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 259).
نه ز سردان خورد طپانچۀ گرم
این رخ شرمگین که من دارم.
خاقانی.
صنم تا شرمگین بودی و هشیار
نبودی بر لبش سیمرغ را بار.
نظامی.
دختر شرمگین ز حشمت شاه
به مخموری لب خشک از زبان شرمگین دارم
خط پیمانه ام چشم حجاب آلوده را ماند.
شیخ العارفین (از آنندراج).
بر خود آیین شکر داشت نگاه.
نظامی.
گدای شرمگین در پردۀ شب بی حیا گردد.
صائب تبریزی
- شرمگین
خجلت شرمساری شرمندگی
- شرمگین
خجل، شرمنده
- شرمگین
آزرمگین، باحیا، شرمناک، شرمسارشرمنده
متضاد: سربلند
متضاد: سربلند
- شرمگین
خجلان
- شرمگین
Mortified
- شرمگین
mortifié
- شرمگین
mortificato
- شرمگین
пристыженный
- شرمگین
beschämt
- شرمگین
принижений
- شرمگین
zawstydzony
- شرمگین
羞愧的
- شرمگین
mortificado
- شرمگین
লজ্জিত
- شرمگین
شرمندہ
- شرمگین
mortificado
- شرمگین
อาย
- شرمگین
aibu
- شرمگین
utançlı
- شرمگین
恥ずかしい
- شرمگین
창피한
- شرمگین
malu
- شرمگین
लज्जित
- شرمگین
beschaamd
- شرمگین
מִבֹּיש
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ گِ)
لغت نامه دهخدا
حیا. تنک رویی. شرمگینی. شرمندگی. شرمساری. باحیایی. حجب. (یادداشت مؤلف) :
از این بنده نوازی و از این عذرپذیری
از این شرمگنی نیکخویی خوب خصالی.
فرخی.
شرمگنی نتیجۀ ایمان است و بینوایی نتیجۀ شرمگنی. (از قابوسنامه)
از این بنده نوازی و از این عذرپذیری
از این شرمگنی نیکخویی خوب خصالی.
فرخی.
شرمگنی نتیجۀ ایمان است و بینوایی نتیجۀ شرمگنی. (از قابوسنامه)
(فَ رَ / فَ)
لغت نامه دهخدا
از: فرم + گین که پساوند اتصاف است. (حاشیۀ برهان چ معین). به معنی فرمگن است که صاحب غم و دلتنگ و اندوهناک باشد. (برهان)
(شَ)
لغت نامه دهخدا
شرمساری. خجالت. خجلت. شرمندگی. (فرهنگ فارسی معین) (یادداشت مؤلف). خفر. (منتهی الارب). خفاره. (منتهی الارب). حیا. خجولی. باحیایی: سرمایۀ همه نیکیها اندر دانش و ادب است خاصه ادب نفس و تواضع و... و شرمگینی. (قابوسنامه ص 37).
به گرم چشمی من در نظارۀ معنی
به شرمگینی من در افادۀ اشعار.
عرفی شیرازی (از آنندراج).
رجوع به شرمگین شود
به گرم چشمی من در نظارۀ معنی
به شرمگینی من در افادۀ اشعار.
عرفی شیرازی (از آنندراج).
رجوع به شرمگین شود
