- شرقیا (شَ قی یا)
جانب سوی آفتاب برآمدن. (ترجمان القرآن جرجانی چ دبیرسیاقی ص 61). رجوع به شرق شود
معنی شرقیا - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ)
لغت نامه دهخدا
مردم مشرق زمین. اهل مشرق:
سکندر که با شرقیان حرب داشت
در خیمه گویند با غرب داشت.
سعدی (بوستان)
سکندر که با شرقیان حرب داشت
در خیمه گویند با غرب داشت.
سعدی (بوستان)
(شَ)
لغت نامه دهخدا
یزدی. مولانا محمد از اقارب شرف الدین علی یزدی مؤلف ظفرنامۀ تیموری و از گویندگان قرن دهم هجری قمری بود که او را نیازی یزدی نیز می گفته اند. از اشعار اوست:
خواستم بهر فراغت به جهان مأوایی
خوشتر از گوشۀ میخانه ندیدم جایی.
(از آتشکدۀ آذر چ شهیدی ص 267) (از فرهنگ سخنوران). رجوع به فرهنگ سخنوران شود
خواستم بهر فراغت به جهان مأوایی
خوشتر از گوشۀ میخانه ندیدم جایی.
(از آتشکدۀ آذر چ شهیدی ص 267) (از فرهنگ سخنوران). رجوع به فرهنگ سخنوران شود
(شَ)
لغت نامه دهخدا
هرچیز که در طرف مشرق واقع شود. منسوب به شرق و مشرق. (ناظم الاطباء) ، هرچیز منسوب به مشرق زمین. آنچه منسوب به آسیا باشد:
مباش غره به تقلید غربیان که به شرق
اگر دهد هنر شرقی احترام دهد.
ملک الشعراء بهار.
- دولتهای شرقی، دراصطلاح جغرافیا و سیاست امروز، مراد دولتهای آسیایی است. رجوع به آسیا و ترکیب ممالک شرقی در ذیل همین ماده شود.
- ممالک شرقی، دراصطلاح جغرافیای امروز مراد کشورهای قارۀ آسیاست. مانند: چین، هندوستان، ژاپن، ایران، افغانستان و جز آن. رجوع به آسیا شود.
، اهل مشرق زمین. مردم مشرق. مردم آسیا و افریقا
مباش غره به تقلید غربیان که به شرق
اگر دهد هنر شرقی احترام دهد.
ملک الشعراء بهار.
- دولتهای شرقی، دراصطلاح جغرافیا و سیاست امروز، مراد دولتهای آسیایی است. رجوع به آسیا و ترکیب ممالک شرقی در ذیل همین ماده شود.
- ممالک شرقی، دراصطلاح جغرافیای امروز مراد کشورهای قارۀ آسیاست. مانند: چین، هندوستان، ژاپن، ایران، افغانستان و جز آن. رجوع به آسیا شود.
، اهل مشرق زمین. مردم مشرق. مردم آسیا و افریقا
(شَ قی ی)
لغت نامه دهخدا
شرقی. شرقیّه. هرچیز که آفتاب آن را صبح رسد. ضد غربی. (ناظم الاطباء) ، سوی آفتاب برآمدن. (مهذب الاسماء). هرجا که در سمت خاور باشد، منسوب به شرق، اعم از انسان و حیوان و دیگر چیزها، هرچه رو به شرق باشد. (از اقرب الموارد) ، منسوب است به شرق که برای سکون و اقامت در مشرق نیشابور این نسبت را داده اند، منسوب است به شرقیه که محله ای است در بغداد. (از انساب سمعانی) ، رنگ سرخی است. (از اقرب الموارد)
(شَ)
لغت نامه دهخدا
قول. حراره. زجل. کخ کخ. موشح. موشحه. تصنیف. عروض البلد. قوما. موالیا. کاری. کان و کان. ملعبه. (یادداشت مؤلف). رجوع به مترادفات شود
(شَ قی یَ)
لغت نامه دهخدا
شرقی. هرچیز که آفتاب آن را صبح رسد. ضد غربی. قوله تعالی: لا شرقیه و لا غربیه. (قرآن 35/24) ، ای لاتطلع علیها الشمس وقت شروقها فقط او وقت غروبها فقطلکنها شرقیه غربیه، ای یضیئها الشمس بالغداه و العشی. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). آنکه او را آفتاب صبح رسد. ضد غربیه. (آنندراج). رجوع به شرقی شود.
- شجره شرقیه غربیه،درختی که صبح و عصر آفتاب بدان بتابد. (از اقرب الموارد).
، سوی آفتاب برآمدن. (مهذب الاسماء). رجوع به شرق شود
- شجره شرقیه غربیه،درختی که صبح و عصر آفتاب بدان بتابد. (از اقرب الموارد).
، سوی آفتاب برآمدن. (مهذب الاسماء). رجوع به شرق شود
ازخورای از جهت مشرق مقابل غربا: در ایران محدود است شرقا به افغانستان و غربا به ترکیه و عراق
