- شرغ (شِ)
شرغ. (و به کسر افصح است). (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). شرغ. (ناظم الاطباء). رجوع به شرغ شود
معنی شرغ - جستجوی لغت در جدول جو
- شرغ (شَ رَ)
شرغ. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به شرغ شود
- شرغ (شَ)
دهی است به بخارا. (منتهی الارب) (آنندراج). چرغ. نام قریه ای به بخارا. معرب چرغ است که نام یکی از دیه های بزرگ بخارااست و جمعی بدانجا منسوبند. از آنجمله است: ابوصالح و ابوحکیم و ابوالفضل. (یادداشت مؤلف) : بعد از آن پادشاه دیگر که شداسکجکت و شرغ و رامتین بنا کرد. (ترجمه تاریخ بخارای نرشخی ص 7). رجوع به تاریخ جهانگشای جوینی ج 1 حاشیۀ ص 179 و احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 63، 106 و 107 و فهرست تاریخ بخارا شود
- شرغ (شَ)
شرق. رجوع به شرغ شود
- شرغ (شَ)
شرغ. شرغ. غوک ریزه. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
- شرغ (شَ رَ)
بانگ تپانچه. (یادداشت مؤلف). شرق. رجوع به شرق شود
- شرغ
صدای برخورد دوجسم با یکدیگر، صدایی که از نواختن سیلی برخیزد
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شُ)
لغت نامه دهخدا
غوک ریزه. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). رجوع به شرغ شود، نام گیاهی و یا نام بار آن گیاه. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
آشامیدن نوشیدن آشامندگان می می آشامان، بهره آب، آبشخور پارچه ای از کتان بسیار نازک و گران بها که در قدیم از آن پیراهن و دستار می کردند و کشور مصر به ساختن آن مشهور بود. آشامیدن نوشیدن، حلاوت طاعت و لذت کرامت و راحت انس
پرنده ایست شکاری از رده شکاریان روزانه جزو راسته عقابها که حثه اش از باز و حتی از کلاغ معمول نیز کوچکتر است. استخوان تارس پای این پرنده بلند و قوی و نیروی پنجه هایش متوسط و بالها و پرهای دمش طویل است. چرغ برنگهای خاکستری بالکه های سیاه و سفید دیده میشود چرخ صقر
کادمند سوداگر، برگزیده اسپ کوه، راه، سوی، بشتر سر دلم جوششی است باخارش که پوست را سیاه کنددرفرهنگ عربی فارسی لاروس واژه کهیرآمده کهیریاکییرجوششی است با خارش که پوست را سرخ کند
صدای شکستن چیزی خشک مثل چوب خشک یا چینی آلات
صدای شکستن چوب، صدای شکستن چینی آلات، صدای تند باران
صدای باران تند ریزش مداوم باران