- شرجوی (اَ را / اَرْ را بَ / بِ کَ / کِ)
جویندۀ شر. رونده دنبال شر و تباهی: بسیار مردم مفسد و شرجوی و شرخواه در بلخند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 658)
معنی شرجوی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(وَ چَ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان سراجو بخش مرکزی شهرستان مراغه، در 8 هزارگزی جنوب مراغه. جمعیت آن بالغ بر 2716 تن است و آب آن از رود خانه چکان و قنات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
(شَ)
لغت نامه دهخدا
احمد شهاب الدین یا زین الدین ابوالعباس شرجی زبیدی یمنی حنفی. تحصیلات خود را در مکۀ مکرمه به پایان رسانید و دارای تألیفاتی است از جمله: التجرید الصریح. طبقات الخواص. الفوائد و الصله و العوائد. در 812 میلادی بدنیا آمد و در 893 یا 999م. درگذشت. (از معجم المطبوعات)
(شَرْ وا)
لغت نامه دهخدا
مثل و مانند. (منتهی الارب) (آنندراج) (از مهذب الاسماء). مثل و مانند. گویند: لاشروی له، مثل و مانندی برای او نیست. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). مانند. (دهار)
(شَ)
لغت نامه دهخدا
بادی در بوشهر و آبادان و سایر نقاط ساحلی جنوب که از دریا وزد گرم و مرطوب و دم گیر. نام بادهای بحری که در خوزستان وزد. نام بادی که در فلاحیه از طرف دریا می وزد و دارای بخار بسیار است. (یادداشت مؤلف)
