- شخصیت
ذات هر شخص، در علم روانشناسی خلق و خوی مخصوص هرکس، مجموعۀ خصایص یک فرد که او را از دیگران متمایزمی کند، شرافت و بزرگواری
معنی شخصیت - جستجوی لغت در جدول جو
- شخصیت
شرافت، رفعت، بزرگواری، مرتبه
- شخصیت ((شَ یَّ))
مجموعه خصایص باطنی و رفتارهای اجتماعی یک شخص، مجموعه خصوصیات یک انسان
- شخصیت
منش
- شخصیت
سجیه، منش، تشخص
- شخصیت
شخصيّةً
- شخصیت
Character, Personality
- شخصیت
caractère, personnalité
- شخصیت
carattere, personalità
- شخصیت
شخصیت , شخصیت
- شخصیت
характер , личность
- شخصیت
Charakter, Persönlichkeit
- شخصیت
характер , особистість
- شخصیت
charakter, osobowość
- شخصیت
特征 , 个性
- شخصیت
شخصیّت
- شخصیت
চরিত্র , ব্যক্তিত্ব
- شخصیت
carácter, personalidad
- شخصیت
บุคลิกภาพ , บุคลิกภาพ
- شخصیت
tabia, utu
- شخصیت
karakter, kişilik
- شخصیت
性格 , 個性
- شخصیت
דמות , אִישִׁיוּת
- شخصیت
caráter, personalidade
- شخصیت
karakter, kepribadian
- شخصیت
व्यक्तित्व , व्यक्तित्व
- شخصیت
karakter, persoonlijkheid
- شخصیت
성격 , 개성
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ صی یَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث شخصی. منسوب به شخص. ج، شخصیات.
- احوال شخصیه، مسائل مربوط به شخص از نظر تابعیت و سن و جنسیت و ولادت و فوت و ازدواج و طلاق. رجوع به احوال شخصی شود.
- قضیۀ شخصیه، در اصطلاح منطق قضایایی هستند که موضوع آنها یک فرد معین باشد در مقابل قضایای محصوره که موضوع آنها کل یا بعض است. (از فرهنگ علوم عقلی)
- احوال شخصیه، مسائل مربوط به شخص از نظر تابعیت و سن و جنسیت و ولادت و فوت و ازدواج و طلاق. رجوع به احوال شخصی شود.
- قضیۀ شخصیه، در اصطلاح منطق قضایایی هستند که موضوع آنها یک فرد معین باشد در مقابل قضایای محصوره که موضوع آنها کل یا بعض است. (از فرهنگ علوم عقلی)
خاوندی خویشیک، تنیک، کشوری منسوب به شخص خصوصی فردی. آن چه متعلق به خود شخص باشد: خانه شخصی ماشین شخصی، کسی که شغلی غیر نظامی دارد شهری سیویل کشوری مقابل نظامی لشکری، آن چه مربوط به شخص غیر نظامی است سیویل مقابل نظامی لباس شخصی
مونث شخصی: امر شخصیه، قضیه ای که موضوع آن شخص و فرد معین باشد مانند زید عالم است مقابل محصوره که موضوع آن کل یا بعض است، جمع شخصیات
شخصیت منش منش منش برآسمان داردبرکشی - وبامردم نیامیزد به خوشی (ویس ورامین)، خویشیک مونث شخصی: امر شخصیه، قضیه ای که موضوع آن شخص و فرد معین باشد مانند زید عالم است مقابل محصوره که موضوع آن کل یا بعض است، جمع شخصیات
