- شخای (شَ)
خراشنده. (ناظم الاطباء). مخفف شخاینده، چاک کننده. همیشه بطور ترکیب استعمال می شود. (ناظم الاطباء)
معنی شخای - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
خراش، اثری که از ناخن یا آلتی نوک تیز بر روی چیزی پیدا می شود، زخم کوچک و سطحی بر روی پوست
زاج سیاه، قلیا که از اشنان گرفته می شود و در صابون پزی به کار می رود، قلیا، خشار، لخج، شخیره، بلخچ، اشخار برای مثال از نمک رنگ او گرفته قرار / خاکش از گرد شور گشته شخار (عنصری - لغت فرس۱ - شخار) ، چه باید تو را سلسبیل و رحیق / چو خرسند گشتی به سرکه و شخار؟ (ناصرخسرو۱ - ۲۸۰)
(پُ کَ دَ /دِ)
لغت نامه دهخدا
خوش آینده. خوش کننده. (برهان قاطع) :
خشای شهریار مشرق شمس الدین علی
خسروی ظالم کش عاجزخشای.
حکیم نزاری (ازجهانگیری)
خشای شهریار مشرق شمس الدین علی
خسروی ظالم کش عاجزخشای.
حکیم نزاری (ازجهانگیری)
منسوب به شاخ، (ناظم الاطباء)، از جنس شاخ: دگمۀشاخی، که از شاخ یا مانند آن تراشیده است، شنه، شانۀ خرمن افشانی، چوبی باشد سه شاخه و دسته ای هم دارد که دهقانان با آن غلۀ کوفته شده را بر باد دهند تا دانه از کاه جدا شود، (برهان قاطع)
خاوندی خویشیک، تنیک، کشوری منسوب به شخص خصوصی فردی. آن چه متعلق به خود شخص باشد: خانه شخصی ماشین شخصی، کسی که شغلی غیر نظامی دارد شهری سیویل کشوری مقابل نظامی لشکری، آن چه مربوط به شخص غیر نظامی است سیویل مقابل نظامی لباس شخصی
منسوب به شاخ قرنی، چوبی سه شاخه و دسته دار که دهقانان غله کوفته شده بدان بر باد دهند تا دانه از کاه جدا گردد
قلیایی که از اشنان گرفته میشود و در صابون پزی به کار میرود، نوشادر
