معنی شحنگی در لغت نامه دهخدا

عمل شحنه. داروغگی. پاسبانی شهر و برزن. رجوع به شحنه شود: امیر وی را برکشیده بود و شحنگی بادغیس فرموده. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 528). شحنگی بست بدو مفوض کردیم. (تاریخ بیهقی). جعفر تکین را برسم شحنگی بردارالملک بلخ گماشت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 263).، گرم به شحنگی عاشقان فرود آری، خراج روی تو بر آفتاب و ماه نهم.، خاقانی.، غم شحنۀ عشق است و بلا انگیزد، جان خواهد شحنگی و رنگ آمیزد.، خاقانی.، در شحنگی مشرق صبح آمد و زد داری، زودا که سر چترش زان دار پدید آید.، خاقانی

معنی شحنگی در فرهنگ لغت هوشیار

داروغگی پاسبانی شهر و بر وزن

معنی شحنگی - جستجوی لغت در جدول جو

شحنگی(شِ نَ / نِ)

لغت نامه دهخدا

شحنگی

فرهنگ لغت هوشیار

شحنگی((ش نَ یا نِ))

فرهنگ فارسی معین

شنگی

(شَ)

خوشدلی. شادی:
برداشت رباب (معشوقه) از سر شنگی و پس آنگه
بنواخت و از جمله نواها بدرآمد.
سوزنی.
چو ترک دلبر من شاهدی به شنگی نیست
چو زلف پرشکنش حلقۀ فرنگی نیست.
سعدی.
این دلبری و شنگی بی موجبی نباشد
وین سرکشی و شوخی باز از کجاست گوئی.
فخر بناکتی.
- شنگی کردن، شاهدی و شوخی و ظرافت کردن:
شنگی کن و سنگی زن بر شیشۀ عقل ایرا
می چون پری از شیشه دیدار نمود اینک.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

شنگی

نوعی سبزی کوهی که برگی مانند برگ سیر دارد و در طبخ برخی غذاها

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی شحنگی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما