- شحر (شَ حَ)
فزع و خوف. (از اقرب الموارد)
معنی شحر - جستجوی لغت در جدول جو
- شحر (شَ / شِ)
ساحلی است میان عمان و عدن. (از منتهی الارب). ساحل یمن. (از اقرب الموارد). شهری است (به عربستان) بر کران دریا و از وی اشتران نیک خیزد و لبان از آنجا برند به همه جهان. (حدودالعالم). ساحل مهره به یمن. (از المعرب جوالیقی)
- شحر (شَ)
بطن وادی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، آبراهه. (منتهی الارب). مجرای آب. (از اقرب الموارد) ، نشان پشت ریش به شدۀ شتر. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
- شحر (تَ)
دهان گشادن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
- شحر (شِ)
شط. (اقرب الموارد). رود
- شحر
دهان بازکردن دهان گشودن، لورگاه (لور سیل)، رودگشاد
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ / شِ)
لغت نامه دهخدا
محمد بن معاذ. محدث و از ساحل شحر است. (از منتهی الارب). واژه ی محدث از ریشه ’حدیث’ گرفته شده و به کسی اطلاق می شود که تخصص در نقل، حفظ و تحلیل احادیث دارد. این فرد معمولاً بر متون حدیثی مسلط است و می تواند صحیح را از ضعیف تشخیص دهد. محدثان نقش نگهدارنده سنت نبوی را داشتند و از طریق کتابت یا روایت شفاهی، احادیث را به نسل های بعدی منتقل کردند. برخی از معروف ترین محدثان عبارتند از بخاری، مسلم، ترمذی و نسائی.
محمد بن عمر اصغر. شاعر و از اهل شحر است. (از منتهی الارب)
محمد بن عمر اصغر. شاعر و از اهل شحر است. (از منتهی الارب)
(شَ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به شحر واقع در عمان. (از انساب سمعانی). منسوب به شحر ساحل میان عمان و عدن و عنبر شحری را از این ساحل آرند. (از یادداشت مؤلف)
به سریانی تاج البحر است و گفته اند لغت یونانی است. (فهرست مخزن الادویه) ، نام شمسا قازاج احمر است. (فهرست مخزن الادویه)
(شُ)
لغت نامه دهخدا
سار سیاه. سحرور. شحور. نوعی ازمرغان صحرایی باشد و بعضی گویند کبک دری است و عربی است. (برهان). شحور. (منتهی الارب). پرنده ای است سیاه رنگ کمی بزرگتر از گنجشک، بخاطر لحن خوشی که دارد او را در قفس گذارند. ج، شحاریر. (از اقرب الموارد) (از صبح الاعشی ج 2 ص 75). مرغی است سیاه و منقار و پای او زرد مایل به سرخی و به قدر قمری و به ترکی او را قره طاوخ و به اصفهانی غوغاز و به مازندرانی توکا نامند. (از تحفۀ حکیم مؤمن). و رجوع به شحور شود
سارسیاه، توکا (درفرهنگی توکاوسارسیاه برابرپنداشته شده توکاپرنده ای است سبزرنگ وسارسیاه پرنده ای است سراپا سیاه)
