معنی شتره در لغت نامه دهخدا

با هم آمدن و گرد آمدن پلک زبرین و برگشتن آن بدان سان که با پلک زیرین به خوبی منطبق و جفت نشود. (یادداشت مؤلف). انقلاب مزمن جفن به خارج. کوتاهی پلک چشم است و به سبب کوتاهی پلک اندر خواب و غیر آن پوشیده نشود و لبهای هر دو پلک بهم نرسد و خواب خداوند این چشم را خواب خرگوش گویند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)

معنی شتره در لغت نامه دهخدا

برگشتگی پلک بالا و پائین چشم و کفتگی پلک و فروهشتگی پلک پائین. (از ناظم الاطباء)

معنی شتره در لغت نامه دهخدا

مابین دو انگشت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

معنی شتره در لغت نامه دهخدا

بی سلیقه و بی نظم. (فرهنگ فارسی معین). شلخته. شلدی

معنی شتره - جستجوی لغت در جدول جو

شتره

لغت نامه دهخدا

شتره

لغت نامه دهخدا

شتره

لغت نامه دهخدا

شتره

لغت نامه دهخدا

شتره

فرهنگ لغت هوشیار

شتره

فرهنگ فارسی معین

شهره

(دخترانه)

مشهور و نامی، مشهور، نامدار و نامور

فرهنگ نامهای ایرانی

ستره

آنچه خود را با آن می پوشانند، پوشش

فرهنگ فارسی عمید

بشتره

چنگالی، خوراکی که از روغن داغ کرده و آب و شکر یا شیره با نان تریت کرده درست کنند
چنگال خوست، چنگال خست، چنگال خوش، انگشتو، بشتزه، بشنزه، بشنژه

فرهنگ فارسی عمید

شجره

یک درخت، درخت، شجره نامه

فرهنگ فارسی عمید

شیره

افشره و آبی که از میوه می گیرند، آب انگور یا توت که آن را می جوشانند تا غلیظ شود
شیرۀ پرورده: در علم زیست شناسی شیره ای که در برگ های گیاه پرورش می یابد و به قسمت های مختلف گیاه می رود
شیرۀ تریاک: ماده ای که از جوشاندن سوختۀ تریاک درست می کنند
شیرۀ خام: در علم زیست شناسی شیره ای که از ریشۀ گیاه به ساقه و برگ ها می رود
شیرۀ معده: در علم زیست شناسی مایعی که از غده های معده ترشح می شود و هضم غذا را آسان می کند

فرهنگ فارسی عمید

شاره

حسن و جمال، هیئت، لباس، زینت

فرهنگ فارسی عمید

ششتره

(شَ / شِ تَ رَ / رِ)

روناس. (ناظم الاطباء). روناس که بدان چیزها سرخ کنند. (از برهان) (از انجمن آرا) (از آنندراج). شطیبه گیاهی است که در علاج نواصیر بکار است. (یادداشت مؤلف). رجوع به روناس شود

لغت نامه دهخدا

خشتره

(خِ تَ رَ / رِ)

خشتک که پارچۀ چهارگوشۀ زیر بغل جامه و زیر جامه و شلوار باشد. (از برهان قاطع). رجوع به خشتچه و خشتک شود

لغت نامه دهخدا

بشتره

(بَ / بُ تِ رَ)

بشنزه. بشنژه. بشتیره. حلواییست که خرما و نان باریک کرده مثل چنگال یکجا میمالند. (شرفنامۀ منیری). حلوائیست که از آرد کنجد و خرما یا از نان باریک کرده مثل چنگال یکجا می مالند. (مؤیدالفضلاء). چنگالی باشد که می خورند و بسحاق اطعمه گوید که آردۀ کنجد و خرماست که در یکدیگر بمالند. (سروری) (فرهنگ شعوری ج 1 ورق 196). چنگالی که از آرد کنجد و خرما و یا از نان گرم و روغن و دوشاب یا از نان تنگ و روغن و خرما سازند. (آنندراج). و رجوع به ناظم الاطباء شود:
گرتیر بلا بارد در کوچۀ ماهیچه
از نان سپری سازم و از بشتره آماجی.
بسحاق اطعمه (از سروری)

لغت نامه دهخدا

شقره

سرخ و سپید

معنی شتره - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما