- شبخ (شَ)
آواز دوشیدن شیر. (منتهی الارب). آواز دوشیدن شیر و این کلمه مقلوب شخب است. (از اقرب الموارد)
معنی شبخ - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ خُشْ کُ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان گلیجان شهرستان شهسوار. 265 تن سکنه دارد. آب آن از رود خانه چالکرود. محصول آن برنج و مرکبات است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)
(شَ خُسْ پَ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان املش بخش رودسر شهرستان لاهیجان. 150 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول آن گندم، لبنیات و پشم است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)
(شَ خُسْ سَ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان املش بخش رودسر شهرستان لاهیجان. 100 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول آن لبنیات و پشم است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)
(شَ خُسْ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان املش بخش رودسر شهرستان لاهیجان. 240 تن سکنه دارد. آب آن از رود خانه محلی و محصول آن برنج، چای و عسل است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)
(شَ خُشْ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان خیرورد کنار بخش مرکزی شهرستان نوشهر. دارای 40 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)
(شَ کَلَ / لِ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان پلرود بخش رودسر شهرستان لاهیجان. 145 تن سکنه دارد. آب آن از پلرود و محصول آن برنج است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)
(شَ)
لغت نامه دهخدا
شبیخون. شباخون. شب تازی. تاختن و قتل کردن به شب مقابل روزخون، یعنی تاخت آوردن در روزها. (از آنندراج). به وقت شب پنهان بردشمن تاختن و وقت شب قتل کردن فوج دشمن را. (از غیاث اللغات) ، نظامی در اسکندرنامه به معنی مطلق جنگ و قتال آورده است. (از غیاث اللغات)
(خُ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
به شب تاختن. شب هنگام حمله کردن. شبیخون زدن:
القصه ز شبخون زدن کیر کسان
باکون فراخ تنگدل بنشستی.
ملا ابوالبرکات.
شب چو دل سر میکند حرفی ز درد هجر دوست
گریه شبخون میزند افسانه در خون میرود.
ملا ابوالبرکات.
بر سر ما تیره روزان یار شبخونی زده ست
دربر او چون شفق دیدم قبای آل را.
سراج الشعرا.
رأی تو رأیتی است که گیسوی پرخمش
شبخون روشنی به شب تار میزند.
شانی تکلو.
شاهد و پیمانه و ساز و گل و مهتاب هست
گر زنم بر توبه شبخون یک جهان اسباب هست.
عبدالرسول استغنا
القصه ز شبخون زدن کیر کسان
باکون فراخ تنگدل بنشستی.
ملا ابوالبرکات.
شب چو دل سر میکند حرفی ز درد هجر دوست
گریه شبخون میزند افسانه در خون میرود.
ملا ابوالبرکات.
بر سر ما تیره روزان یار شبخونی زده ست
دربر او چون شفق دیدم قبای آل را.
سراج الشعرا.
رأی تو رأیتی است که گیسوی پرخمش
شبخون روشنی به شب تار میزند.
شانی تکلو.
شاهد و پیمانه و ساز و گل و مهتاب هست
گر زنم بر توبه شبخون یک جهان اسباب هست.
عبدالرسول استغنا
(شَ زَ)
لغت نامه دهخدا
تره تیزک. آن سبزیی است معروف که خورند و تره تندک نیز گویندش و به عربی رشاد خوانند و تخم آن را حب الرشاد. (برهان قاطع) (آنندراج). تره تیزک. رشاد. (ناظم الاطباء)
بریدن با شمشیر تخمه (نسل)، تم (نطفه)، چوز (فرج زن)، پا جوش که از درخت جدا شده و جای دگر کاشته شود
سیری پری، ستبری ساغ پای، به ست ون آمدن ستوهیدن سیر رودرروی گرسنه سیری
درهمی توهم رفتن، فروبردن اندرکردن دام، دندانه های شانه پارسی تازی گشته چیک چوبک (چیق) در آمیختن به یکدیگر در آوردن چیزی را. دوک، چیزیست از چوب تنک یا چرم که بر گلوی دوک مضبوط سازند بادریسه دوک
منسوب به شب. یا ستارگان شبی کواکب لیلی مقابل روزی، هنگام شب، پیراهن و جامه ای که شب پوشند. منسوب به شب
آنچه از تنه درخت روئیده و بلند گردد، و جسمی شبیه استخوان سر برخی حیوانات مانند گاو و گوسفند و بز و امثال آن میروید
