معنی شبام در لغت نامه دهخدا

چوب خردی است که در دهان بزغاله کنند تا از مادر شیر نخورد. (از اقرب الموارد). چوب پتفوزبند بزغاله. (منتهی الارب) (از متن اللغه) (آنندراج). چوب که در دهان بزغاله کنندتا شیر نخورد. (مهذب الاسماء)، رشتۀ بند برقع. (از منتهی الارب) (آنندراج). رشته ای که برقعرا بدان در پشت سر می بندند. (ناظم الاطباء). رشته ای که زنان روی بند با قفای خود بندند. (مهذب الاسماء)

معنی شبام در لغت نامه دهخدا

به معنی سرما، نام شهری است در مشرق اردن که ’رأوبین’ و ’جاد’ در طلب آن بودند. (سفر اعداد: 32:3) (قاموس کتاب مقدس)

معنی شبام در لغت نامه دهخدا

نام گیاهی است. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). گیاهی است که بدان رنگ حنا فزونی می یابد. (از متن اللغه)

معنی شبام در لغت نامه دهخدا

ابن ربیعه بن جشم. جدی است جاهلی و فرزندان وی از بطن همدان از قحطانیه اند. (از اعلام زرکلی ج 2 ص 405)

معنی شبام در لغت نامه دهخدا

نام اجدادی است که گروهی بدان منسوبند. (از معجم البلدان)

معنی شبام - جستجوی لغت در جدول جو

شبام

لغت نامه دهخدا

شبام

لغت نامه دهخدا

شبام

لغت نامه دهخدا

شبام

لغت نامه دهخدا

شبام

لغت نامه دهخدا

شبان

(پسرانه)

چوپان، گله بان

فرهنگ نامهای ایرانی

شبنم

(دخترانه)

ژاله، رطوبت و قطره ای که شب هنگام روی برگ گل و گیاه می نشیند

فرهنگ نامهای ایرانی

شباب

(دخترانه و پسرانه)

جوانی

فرهنگ نامهای ایرانی

شباک

شبکه ها، چیزهای سوراخ سوراخ، تورهای ماهیگیری، دامهای صیادی، چند مؤسسه یا دستگاه وابسته به هم که در یک رشته کار می کنند، جمع واژۀ شبکه

فرهنگ فارسی عمید

شبنم

رطوبتی که شب روی گیاه ها یا چیزهای دیگر تولید می شود، قطره ای شبیه دانۀ باران که شب در روی برگ گل یا گیاه می نشیند، بشم، بژم، بشک، اپشک، افشک، افشنگ

فرهنگ فارسی عمید

شبان

چوپان، نگهبان گلۀ گوسفند

فرهنگ فارسی عمید

شبان

شاب ها، جوانها، جمع واژۀ شاب

فرهنگ فارسی عمید

شباب

ماهودانه، گیاهی شیردار با ساقۀ بلند و برگ هایی شبیه برگ بادام و گل های زرد، میوۀ این گیاه که در غلافی مخروطی شکل قرار دارد و در میان آن سه دانه با پوست سرخ و مغز سفید و چرب قرار دارد، ماهوب دانه، حب الملوک

فرهنگ فارسی عمید