- شایع
ویژگی آنچه در افواه مردم پراکنده و منتشر شود، گسترش یافته، پراکنده، منتشرشونده مثلاً بیماری شایع، مورد قبول همه، رایج، ویژگی آنچه همه را دربر گیرد، فراگیر، مشهور
معنی شایع - جستجوی لغت در جدول جو
- شایع (یِ)
مأخوذ از شائع تازی. بمعنی بهرۀ بخش ناکرده. (ناظم الاطباء). بهره ای که جدا نشده است از حصۀ دیگران. مشاع. (یادداشت مؤلف) ، ظاهر و فاش و آشکارا. منتشر و معروف. چیزی که همه کس آن را داند و بر وی مطلع باشد. (ناظم الاطباء) : و حال علو همت و کمال بسطت ملک او از آن شایعتر است که در شرح آن به اشباع حاجت افتد. (کلیله و دمنه). و ذکر این معنی از این شایعترست. (کلیله و دمنه). و اجتهاد او در عالم شایع باشد. (کلیله و دمنه).... صیت سایر و ذکر شایع یابد. (سندبادنامه ص 8). انعام او درباره اهل علوم و اصحاب هنر شایع و مستفیض. (ترجمه تاریخ یمینی ص 206). رجوع به شائع شود.
- خبر شایع، پراکنده و فاش. خبری مستفیض.
، عام و شامل عموم شونده. (تتبعات مینوی بر کلیله ص 145) : سوم آنکه مالش اصحاب مکر و فجور و قطع اسباب ایشان راحتی شامل و منفعتی شایع را متضمن است. (کلیله و دمنه چ مینوی ص 145) ، مورد قبول همگی. (تتبعات مینوی بر کلیله ص 386) : آنکه اصلی کریم و ذات شریف دارد و جمالی رایق و عفافی شایع. (کلیله چ مینوی ص 386)
- خبر شایع، پراکنده و فاش. خبری مستفیض.
، عام و شامل عموم شونده. (تتبعات مینوی بر کلیله ص 145) : سوم آنکه مالش اصحاب مکر و فجور و قطع اسباب ایشان راحتی شامل و منفعتی شایع را متضمن است. (کلیله و دمنه چ مینوی ص 145) ، مورد قبول همگی. (تتبعات مینوی بر کلیله ص 386) : آنکه اصلی کریم و ذات شریف دارد و جمالی رایق و عفافی شایع. (کلیله چ مینوی ص 386)
- شایع
ظاهر و فاش و آشکارا، منتشر و معروف
- شایع ((یِ))
فاش، آشکار، پراکنده، رایج
- شایع
رایج، ساری، متداول، پراکنده، جاری، گسترده، منتشر، آشکار، فاش
متضاد: نامتداول
متضاد: نامتداول
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(یِ عَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث شایع. ج، شایعات. صورتی از شائعه. خبری که فاش شود ولی صحت و نادرستی آن معلوم نباشد. (از معجم الوسیط) ، اشتهار و آوازه. (ناظم الاطباء) ، خبرهای بی اصل و نادرست.
- شایعه سازی، خبر نادرست ساختن.
- اخبار شایعه، خبرهای معروف و مشهور. (ناظم الاطباء)
- شایعه سازی، خبر نادرست ساختن.
- اخبار شایعه، خبرهای معروف و مشهور. (ناظم الاطباء)
پس آینده، به درگه رونده بدرهه کن بدرهه گر کسی که از دنبال دیگری رود، کسی که بدنبال مسافر رود بدرقه کننده، جمع مشایعین
مونث شائع سرت برزبانی چکاچک درو مونث شایع خبری که شیوع یافته (راست یا دروغ)، جمع شایعات
خبر، شهرت، خبرپراکنی
