- شاکی
شکایت کننده، گله کننده، کنایه از عصبانی
معنی شاکی - جستجوی لغت در جدول جو
- شاکی
شکایت و گله کننده، (از دهار) (غیاث اللغات) (آنندراج) (ناظم الاطباء)، مرد گله مند، (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)، دادخواه، متظلم، عارض، فریادخواه، رافع قصه، دست بردارنده بدادخواهی:
من ز جان جان شکایت میکنم
من نیم شاکی حکایت میکنم،
مولوی،
، مرد صاحب شوکت و حدّت در سلاح، (ازغیاث اللغات) (از آنندراج)، و رجوع به شاکی السلاح شود،
شیر بیشه، (ناظم الاطباء از اشتنگاس)،
اندک بیمار، (اقرب الموارد) (منتهی الارب)،
اندک بیماری، (غیاث اللغات) (آنندراج)
من ز جان جان شکایت میکنم
من نیم شاکی حکایت میکنم،
مولوی،
، مرد صاحب شوکت و حدّت در سلاح، (ازغیاث اللغات) (از آنندراج)، و رجوع به شاکی السلاح شود،
شیر بیشه، (ناظم الاطباء از اشتنگاس)،
اندک بیمار، (اقرب الموارد) (منتهی الارب)،
اندک بیماری، (غیاث اللغات) (آنندراج)
- شاکی
شکایت و گله کننده، دادخواه
- شاکی
شکایت کننده، گله کننده
- شاکی
دادخواه
- شاکی
شکایتمند، عارض، گلایه مند، گله مند، متظلم، معترض
- شاکی
المدّعي
- شاکی
Complainant, Complaining
- شاکی
plaignant, plaintif
- شاکی
demandante, quejoso
- شاکی
истец , жалующийся
- شاکی
Kläger, klagend
- شاکی
позивач , скаржливий
- شاکی
powód, narzekający
- شاکی
原告 , 抱怨的
- شاکی
reclamante, queixoso
- شاکی
বাদী , অভিযোগকারী
- شاکی
مدعی , شکایت کرنے والا
- شاکی
โจทก์ , บ่น
- شاکی
mlalamikaji, anayelalamika
- شاکی
davacı, şikayetçi
- شاکی
原告 , 不平を言う
- شاکی
תובע , מתלונן
- شاکی
querelante, lamentoso
- شاکی
penggugat, mengeluh
- شاکی
शिकायतकर्ता , शिकायत करने वाला
- شاکی
eiser, klagend
- شاکی
원고 , 불평하는
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ کِ)
لغت نامه دهخدا
همدیگر را گله کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). گله کردن بعض قوم از بعض دیگر. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد)
دهی است از دهستان دودانگه بخش ضیأآباد شهرستان قزوین، واقع در 15000 گزی جنوب باخترضیأآباد و 4000 گزی راه شوسۀ همدان، محلی کوهستانی و هوای آن سردسیر و سکنۀ آن 1006 تن است آب آن ازقنات تأمین میشود، محصول آن غلات، گردو و کشمش، شغل اهالی زراعت است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
(یَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث شاکی. دادخواه. رجوع به شاکی شود، مرد با سلاح و تیز: رجل شاکیهالسلاح. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مرد با زین افزار جنگ. زیناوند. تمام سلاح. غرق در یکصد و چهارده پارچه سلاح رزم. رجوع به شاکی السلاح شود
