معنی شافیر - جستجوی لغت در جدول جو

شافیر

لغت نامه دهخدا

شافی

درست، راست، قانع کننده، شفابخش، صحّت بخش

فرهنگ فارسی عمید

شفیر

کرانۀ هر چیز

فرهنگ فارسی عمید

شایر

(یِ)

عسل چین. آنکه عسل چیند. (یادداشت مؤلف). انگبین چین از خانه زنبور عسل

لغت نامه دهخدا

شافر

(فِ)

به عبری به معنای درخشندگی) کوه شافر، در دشت عربستان و یکی از منازل بنی اسرائیل بود. رولندس برآن است که کوه عریف همان کوه شافر است و بر ساحل غربی خلیج عقبه واقع است اما دیگری کوه شریف را شافر دانسته است که تخمیناً بمسافت 70 میل بشمال خلیج عقبه واقع میباشد. (قاموس کتاب مقدس)

لغت نامه دهخدا

شافر

(فِ)

کرانۀ فرج زن و کرانۀ رحم. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

شافی

ال شافی این لقب را، الحاکم، خلیفۀ فاطمی پس از ارجاع سفارت به زرعه بن عیسی بن نسطورس داد، ابن الصیرفی و مقریزی تاریخ اعطای این لقب را سال 401 هجری قمری دانسته اند و حال آنکه ابن القلانسی آن را سال 397 داند، (از القاب الاسلامیه حسن پاشا ص 351)

الَ شافی این لقب را، الحاکم، خلیفۀ فاطمی پس از ارجاع سفارت به زرعه بن عیسی بن نسطورس داد، ابن الصیرفی و مقریزی تاریخ اعطای این لقب را سال 401 هجری قمری دانسته اند و حال آنکه ابن القلانسی آن را سال 397 داند، (از القاب الاسلامیه حسن پاشا ص 351)

لغت نامه دهخدا

شافی

شفادهنده، (مهذب الاسماء)، نجات دهنده از بیماری، تندرستی دهنده، (ناظم الاطباء) (آنندراج) (دهار)، بهبوددهنده، آسانی دهنده، شفابخش، بهبودبخش، صحت دهنده، (آنندراج)، ج، شفاه، (مهذب الاسماء)،
- حرز شافی، دعا و بازوبند شفابخش:
خاک بالین رسول اﷲ همه حرز شفاست
حرز شافی بهر جان ناتوان آورده ام،
خاقانی،
، ظاهر و هویدا و آشکار، (ناظم الاطباء)، راست و درست، (ناظم الاطباء)، قاطع و صریح: و اگر در عاقبت کارها و هجرت سوی گور فکرتی شافی واجب داری حرص و شره این عالم فانی بر تو بسر آید، (کلیله و دمنه)، و رمزی در تقریر فضایل و مآثر وافی شافی، (ترجمه تاریخ یمینی)، کافی، بمقدار لازم و ضروری، (از اقرب الموارد)،
- تدبیر شافی، چارۀ قاطع: تدبیر شافی باید در این باب و اگرنه ولایت خراسان ناچیز شود، (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 506)، تدبیر شافی تر می باید در جنگ این قوم، (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 592)،
- جواب شافی، جواب که قطع گفتگو کند، (از اقرب الموارد)، نیک روشن و مبین و قاطع: بازرگان متحیر فروماند و جوب شافی ندانست، (سندبادنامه ص 305)، جواب شافی نیافت، (ترجمه تاریخ یمینی)،
- شافی جواب، جواب شافی:
از عزیزان سؤال دل کردم
هیچ شافی جواب نشیندم،
خاقانی،
و رجوع به جواب شافی شود،
- عدل شافی، عدل کامل و بهبودبخش و کافی:
عدل شافی او به هر بقعه
رأی کافی او به هر کشور،
مسعودسعد،
ز عدل شافی تو سازگار و دوست شوند
دو طبع دشمن ناسازگار آتش و آب،
مسعودسعد،
و رجوع به شافی شود،
- موعظۀ شافی، موعظه و پند کامل و تمام: موعظه های شافی در سلک عبارت کشیده است، (گلستان سعدی)،
،
نامی از نامهای خدای تعالی

لغت نامه دهخدا

شافیا

از قرای واسط است از نواحی نهر جعفر میان واسط و بصره و نام دیگر آن شیفیا باشد، (از معجم البلدان یاقوت)

لغت نامه دهخدا

فافیر

بردی، پاپیروس، (یادداشت بخط مؤلف)، اسم بردی است، (فهرست مخزن الادویه)، به لغت مصر قسمی از بردی است که از او کاغذ سازند، (تحفۀ حکیم مؤمن)، فافیرا، فافیورس، فافیروس، پاپیروس، رجوع به پاپیروس شود

لغت نامه دهخدا

شامیر

طرف ریسمان، (قاموس کتاب مقدس)

لغت نامه دهخدا

شامیر

جایی است در کوهستان افرائیم که تولع در آن سکونت میورزید، (سفرداوران 10: 1 و2) بزعم شوارتز در نزدسنور بر تلی که تخمیناً 6 میل بشمال سامره است واقعمبیاشد لکن فاندافلد گوید: که در نرد صمر است که درجنوب شرقی نابلس واقع میباشد، (قاموس کتاب مقدس)
شهری در کوهستان یهود (صحیفۀ یوشع 15: 48) و دور نیست که همان صومره باشد که در مغرب دبیر واقع است، (قاموس کتاب مقدس)

لغت نامه دهخدا