اندوهگین، هلاک شونده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) : در بقای او عوض از هر شاجب و خلف از هر غازب و عازب است. (ترجمه تاریخ یمینی چ سنگی ص 460) ، مرد زیاد فسوس کننده و پرگوی. (منتهی الارب) (ازاقرب الموارد) ، کلاغ سخت آواز. (مهذب الاسماء). زاغ سخت بانگ. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
اندوهگین، هلاک شونده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) : در بقای او عوض از هر شاجب و خلف از هر غازب و عازب است. (ترجمه تاریخ یمینی چ سنگی ص 460) ، مرد زیاد فسوس کننده و پرگوی. (منتهی الارب) (ازاقرب الموارد) ، کلاغ سخت آواز. (مهذب الاسماء). زاغ سخت بانگ. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
مرد خوش آب دندان. (منتهی الارب) (از متن اللغه) (از شرح قاموس). شانب در استعمال است و شنب و اشنب بر قیاس. (ازاقرب الموارد) ، روز خنک. (منتهی الارب). و شنب یومنا، سرد شد روز ما. و وصف آن از شنب بر وزن کتف و شانب بر وزن فاعل می آید و گفته میشود یوم شنب و یوم شانب یعنی روزی است سرد. (از شرح قاموس)
مرد خوش آب دندان. (منتهی الارب) (از متن اللغه) (از شرح قاموس). شانب در استعمال است و شنب و اشنب بر قیاس. (ازاقرب الموارد) ، روز خنک. (منتهی الارب). و شنب یومنا، سرد شد روز ما. و وصف آن از شنب بر وزن کتف و شانب بر وزن فاعل می آید و گفته میشود یوم شنب و یوم شانب یعنی روزی است سرد. (از شرح قاموس)
چشم داشتن بهره خود را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). چشم داشتن هر یک بهرۀ خود را. (از متن اللغه). تشازب قوم بر آب و جز آن، انتظار داشتن هرکس بهرۀ خود را. (از اقرب الموارد) (از المنجد)
چشم داشتن بهره خود را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). چشم داشتن هر یک بهرۀ خود را. (از متن اللغه). تشازب قوم بر آب و جز آن، انتظار داشتن هرکس بهرۀ خود را. (از اقرب الموارد) (از المنجد)
