معنی شابائی - جستجوی لغت در جدول جو

شابائی

لغت نامه دهخدا

شادابی

تری و تازگی، طراوت

فرهنگ فارسی عمید

شاباتی

چپاتی، نوعی نان نازک که خمیر آن را با کف دست پهن کرده و بر روی تابه می اندازند تا بپزد، چاپاتی

فرهنگ فارسی عمید

شابانک

از گیاهان دارویی که بیشتر در مصر می روید و در طب قدیم برای معالجۀ صرع به کار می رفته، برنوف

فرهنگ فارسی عمید

ساباطی

نوعی نان نازک که بر روی تابه می پخته اند

فرهنگ فارسی عمید

شاهانی

انگور شاهانی، نوعی انگور

فرهنگ فارسی عمید

شادانی

شادی، شادمانی، خوشحالی

فرهنگ فارسی عمید

بابائی

دهی از دهستان نودان بخش کوهمره و نودان شهرستان کازرون، 8هزارگزی راه فرعی چنار شاهیجان به کتل پیرزن، کوهستانی، معتدل مالاریائی، سکنۀ آن 352 تن، آب آن از چشمه و محصول آنجا غلات، انگور وانجیر، شغل اهالی زراعت، باغداری، قالی و گلیم بافی است، راه مالرو دارد، (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7)
دهی از دهستان آسپاس بخش مرکزی شهرستان آباده 48 هزارگزی جنوب باختری اقلید، کنار راه فرعی احمدآباد به ده بید و اقلید، جلگه سردسیر، سکنۀ آن 58 تن، آب آن از چشمه و قنات و محصول آنجا غلات و حبوبات و شغل اهالی زراعت است، (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

بابائی

دعوی خودنمائی و کمال نمودن:
بسکه موزونی بابائی مسلم داردت
از مضامین خوش بابافغانی خوشتری،
تأثیر (از آنندراج)،
محمدسعید اشرف گوید:
مباش ایمن ز انداز حریف پرفن شیطان
که آدم روی دستش خورد با آن قدر و بابائی،
(از آنندراج)،
(مجموعۀ مترادفات ص 163)

لغت نامه دهخدا

بابائی

نامش باباالیاس و از مردم ایران است، در آماسیه به پیشوائی برنشست و مریدان بسیار گردآورد و در حضرت سلطان اورخان تقرب یافت و سپس بسبب احتراز از نزدیکی با او خود و مریدانش از ممالک عثمانی رانده شدند، بابائی نسبتی است که به مریدان شیخ داده شده است، (لغات تاریخیه و جغرافیۀ ترکی ج 2 ص 5)

لغت نامه دهخدا

شاباهی

بقول الغافقی شبه و شبهان درختی است خاردار ... و به سریانی آن را شاباهی نامند و آن به یونانی فالیورس است، (ابن البیطار)، به سریانی نام درختی است که حب آن شبیه به شهدانه است، رجوع به شبه و شبهان شود

لغت نامه دهخدا

شاباطی

جاباتی، چاپاتی، شاباتی، گرده، رغیف، نان فطیر، رجوع به چاپاتی شود: گفت ای خواجه بدین بازار بیرون شوید، شاباطی های نیکو می پزند، یکی شاباطی همچون روی خود بیار، (اسرار التوحید)

لغت نامه دهخدا

شاباشی

آفرین و تحسین و تعریف، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شادابی

پر آبی سیرابی آبداری، تازگی طراوت، شادی شادمانی

فرهنگ لغت هوشیار

شابانج

پارسی تازی گشته شابانگ تس سگ (گویش شیرازی) از گیاهان دارویی

فرهنگ لغت هوشیار

شابانک

گیاهی است از تیره صلیبیان که در سواحل شنی مناطق معتدل آسیای صغیر و اروپا و شمال افریقا و آمریکا میروید. گیاهی است یکساله و دارای ریشه های خوراکی است فجل الجمل رشادالبحر فجیله شرتیله

فرهنگ لغت هوشیار

شابانگ

گیاهی است پایا از تیره مرکبان که ارتفاعش بین نیم تا یک متر میرسد و معمولا به حالت خودرو در اراضی خشک می روید. ساقه این گیاه راست و برگهایش نوک تیز و ناهموار و دارای کرک پنبه یی در سطح تحتانی پهنک است. طبق گل گیاه مذکور کوچک و بر روی آن گلهایی لوله یی به رنگ سفید یا مایل به زرد است. از این گیاه سابقا به عنوان مقوی معده و مدور معرق و قاعده آور استفاده میکردند ولی امروزه متروک است. در استعمال خارجی از شاه بانگ بعنوان التیام دهنده زخمها استفاده میشود این گیاه در اکثر نقاط دنیا و نیز ایران می روید شایانگ بذیلبا شاهبانج شجره البراغیث طباق منتن قوثیرا قونیزه اسپرم غم بیابانی شوکه منیه شوکه منتنه برنوف ترهلی شاه بانج شابانج

فرهنگ لغت هوشیار