- سوی
سو، طرف، جانب، کنار، نزد
معنی سوی - جستجوی لغت در جدول جو
- سوی
هموار، برابر، یکسان
- سوی
طرف، (غیاث) (آنندراج)، صوب، (مهذب الاسماء)، زی، جانب، جهت: جسم ناچاره بی نهایت نبود بهمه سویها، (تاریخ سیستان)،
عقلت یک سوست گل بدیگر سوی
بنگر بکدام جانبی مایل،
ناصرخسرو (دیوان چ تهران ص 247)،
- بسوی، بجهت، بخاطر، از برای: قول مشتمل بر زیادت از یک قول بسوی آن گفته اند تا معلوم باشد که قیاس بیرون این قولها چیزی دیگر نیست، (اساس الاقتباس)، نه بسوی آن گفته اند که شرط قیاس آن است، (اساس الاقتباس)، بسوی آن دوست میدارم که تقویت طبیعت و انشراح صدر و جلاء ذهن فایده میدهد، (اساس الاقتباس)
عقلت یک سوست گل بدیگر سوی
بنگر بکدام جانبی مایل،
ناصرخسرو (دیوان چ تهران ص 247)،
- بسوی، بجهت، بخاطر، از برای: قول مشتمل بر زیادت از یک قول بسوی آن گفته اند تا معلوم باشد که قیاس بیرون این قولها چیزی دیگر نیست، (اساس الاقتباس)، نه بسوی آن گفته اند که شرط قیاس آن است، (اساس الاقتباس)، بسوی آن دوست میدارم که تقویت طبیعت و انشراح صدر و جلاء ذهن فایده میدهد، (اساس الاقتباس)
- سوی (سِ وا)
برابر. (منتهی الارب) (آنندراج). هموار. (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 59). عدل، غیر. (اقرب الموارد) ، راستاراست. (منتهی الارب) (آنندراج). شطر. (مجمل اللغه) (دهار)
- سوی (سَ وی ی)
مستقیم. راست:
گرفته اند نکوخواه و بدخوه تو مدام
یکی طریق ضلالت یکی سبیل سوی.
سوزنی
تندرست. (دهار). درست اندام. ج، سویون و اسویاء. (مهذب الاسماء)
گرفته اند نکوخواه و بدخوه تو مدام
یکی طریق ضلالت یکی سبیل سوی.
سوزنی
تندرست. (دهار). درست اندام. ج، سویون و اسویاء. (مهذب الاسماء)
- سوی
راست و درست، میانه چیزی، وسط برابر، عدل، هموار، یکسان
- سوی
جانب، سو
- سوی ((سَ وِ یّ))
برابر
- سوی
طرف
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خَ)
لغت نامه دهخدا
از رودهای فارس است آبش شیرین و گوارا است: آب رودخانه رودبال یا رودبار داراب و آب رود شاهیجان داراب و آب فسارود داراب و آب رود هشی داراب در نزدیکی قریۀ بیزدان داراب بهم پیوسته رود خانه خصوی معروف به آب رود خانه خسوی گردد. (از فارسنامۀ ابن بلخی)
(اِ قِ)
لغت نامه دهخدا
راست شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). برابر شدن. (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی). مستوی و برابر گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تماثل. (متن اللغه) (از اقرب الموارد). مستوی شدن. (از المنجد) ، هلاک شدن در آن زمین. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (ازاقرب الموارد) (از المنجد). و رجوع به تسویه شود
(بِ یِ)
لغت نامه دهخدا
بسمت و بطرف و بمقابل. (ناظم الاطباء) : و مکاریان آن بارها رابسوی خانه خود بردن اولی تر دیدند. (کلیله و دمنه). طلب دنیا بر وجه احسن کنید که هرکه از شما ساختۀ آن باشد که او را بسوی آن آفریده اند. (ترجمه مکارم الاخلاق خواجه). چون بنماز شوند نه سلام بسوی خدا کنند و نه بسوی عبادت خدا. (ایضاً). روباهی سگ می طلبید درو نرسید گفتند سخت بدویدی تا از سگ دور شدی گفت سگ بسوی مزدی میدوید که از غیر بستاند و من بجهت خود میدوم. (ایضاً).
(بَ وا)
لغت نامه دهخدا
شهرکی است در اوایل آذربایجان میان اشنو و مراغه. یاقوت گوید آنجا را دیده ام و بیشتر مردم آن راهزنند. (از معجم البلدان). شهر کوچکی است هوای معتدل دارد و آبش از کوه سهند است و باغستان فراوان دارد. انگورش بی قیاس بود. غله و پنبه و میوه در او نیکو می آید و مردمش سفیدچهره اند و بر مذهب امام شافعی. ولایتش هشت پاره دیه است. حقوق دیوانیش بیست وسه هزار و ششصد دینارست. (نزهه القلوب چ 1331 هجری قمری لیدن ج 3 ص 86 و 87). و رجوع به مرآت البلدان ج 1 ص 212 شود
آرد سپید جویا گندم از ریشه پارسی ساغک (ساگ یا ساغ کوچک) آرد نرم (از جو گندم و غیره)، جمع اسوقه، شراب خمر
منسوب به سویس اهل سویس از مردم سویس، ساخته سویس تهیه شده در سویس: امتعه سویسی
منسوب به سویچ. یا قفل سویچ. قفلی مخصوص که ساختمان فنر و ساچمه به کار رفته و فقط کلید دندانه دار مخصوص خودش آن را باز می کند
