- سودکرد (کَ)
نفع. منفعت. فایده: چو سال برآمدی شمار اصل خواسته خویش برگرفتی و سود کرد همه بدرویشان دادی. (ترجمه تاریخ طبری بلعمی)
معنی سودکرد - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آنچه نفع و فایده برای کسی یا کاری داشته باشد، سوددار، نافع، مفید، با فایده
ویژگی کار نادرستی که خود شخص بدون مداخله و مشورت دیگری انجام داده است
آنکه یا آنچه سود دهد نافع، آنچه که بکار آید مفید بافایده مقابل مضر، برومند بارور مثمر باحاصل، سودبرنده
