- سوداگری
کسب و تجارت
معنی سوداگری - جستجوی لغت در جدول جو
- سوداگری (سَ / سُو گَ)
تجارت. معامله. (آنندراج). تجارت. بازرگانی. معاوضه. مبادله:
بسوداگری دست با وی ببست
همآنجا همه روز تا شب نشست.
فردوسی
بسوداگری دست با وی ببست
همآنجا همه روز تا شب نشست.
فردوسی
- سوداگری
تجارت بازرگانی
- سوداگری ((~. گَ))
تجارت، بازرگانی
- سوداگری
کسب و کار، تجارت
- سوداگری
بازرگانی، پیشه وری، تجارت، کسب، معامله
متضاد: صنعتگری
متضاد: صنعتگری
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(سَ / سُو گَ)
لغت نامه دهخدا
تاجر. (آنندراج). آنکه معاوضه کند:
بر دکان بودی نگهبان دکان
نکته گفتی با همه سوداگران.
مولوی.
سوداگران هر بلاد و دیار نفایس اقمشه وامتعه جزایر و... (حبیب السیر).
- امثال:
سوداگر پنیر در شیشه میخورد.
سوداگر دزد مال خود است
بر دکان بودی نگهبان دکان
نکته گفتی با همه سوداگران.
مولوی.
سوداگران هر بلاد و دیار نفایس اقمشه وامتعه جزایر و... (حبیب السیر).
- امثال:
سوداگر پنیر در شیشه میخورد.
سوداگر دزد مال خود است
بازرگان، بایع، پیشه ور، تاجر، کاسب، معامله گر
متضاد: صنعتگر
متضاد: صنعتگر
