- سنطاح (سِ)
شتر مادۀ فراخ فرج. (منتهی الارب) (آنندراج)
معنی سنطاح - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(سُطْ طا)
لغت نامه دهخدا
هر گیاه که بر زمین گسترده باشد. (منتهی الارب) (آنندراج). هر نباتیکه بر روی زمین گسترده شود او را بدین نام خوانند. (الفاظالادویه). اسم جنس گیاهی است که بر روی زمین پهن شود. (تحفۀ حکیم مؤمن)
(نَطْ طا)
لغت نامه دهخدا
کبش سرون زن. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). کبش شاخ زن. (از متن اللغه). کثیرالنطح و معتاد به آن. (از اقرب الموارد) (از المنجد). نطیح. (متن اللغه)
(غَ مَ شَ)
لغت نامه دهخدا
با یکدیگر سرو زدن. (از زوزنی). مناطحه. (از زوزنی) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد). نطح. (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، جدال. کشمکش. شاخ به شاخ شدن:
ز عقل ساز حسام و ز دست ساز سپر
که با زمانه و چرخی تو در جدال و نطاح.
مسعودسعد
ز عقل ساز حسام و ز دست ساز سپر
که با زمانه و چرخی تو در جدال و نطاح.
مسعودسعد
