معنی سندأوه - جستجوی لغت در جدول جو

مالۀ استادان بنا باشد و آن افزاری است که بدان گل و گچ بر بام و دیوار مالند. (برهان قاطع) (آنندراج). مالۀ بنایان که بدان اندود کنند و بام اندایند. اندا و انداوه بدل یکدیگرند. (انجمن آرا). ماله که بدان اندود کنند. (فرهنگ سروری). مسجه. مسیعه. ماله که آلت اندایش است. (شرفنامۀ منیری).

لغت نامه دهخدا

قندأو

(قِ دَءْوْ)

بدغذا، بداخلاق، مرد کوتاه بالا و گویند مرد بزرگ سر کوچک اندام لاغر. ج، قندأوون. (اقرب الموارد) ، کوتاه گردن سخت سر یا سبک سر، سخت. و بیشتر شتربدان موصوف شود. گویند: جمل قندأو، ای صلب، سریع: جمل قنداء، ای سریع. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قندأوه

(قِ دَءْ وَ)

بداخلاق و بدغذا، سبک و خفیف، ناقۀ قنداءوه، بمعنی سریعه و جریئه، رجل قندأوه و سندأوه، بمعنی خفیف، قدوم قندأوه، تیشۀ تیز و گویند این فندأوه بافاء است. (اقرب الموارد). رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

فندأیه

(فِ دَءْ یَ)

تبر. ج، فنادید بر غیر قیاس. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

حنطأوه

(حِ طَ وَ)

مرد کلان شکم. (از اقرب الموارد) ، کوتاه بالا. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سندأو

(سِ دَ ءْ)

مرد سبک و دلاورپیش درآینده در هر کار. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، پست بالای باریک تن پهناسر، مرد کلان سر. ج، سندأوون. (ناظم الاطباء) ، گرگ ماده. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نداوه

(غُ)

تر شدن. (از اقرب الموارد) (از المنجد). تری زمین. (ناظم الاطباء) ، رسیدن باران به زمین. (از المنجد) (از اقرب الموارد) ، ندی. ندوه. رجوع به ندی شود، رفتن آواز. (از اقرب الموارد) (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

سنداره

سرو کوهی، صمغی که از گونه های سرو کوهی استخراج میشود و در طب قدیم مورد استعمال بوده ضمنا از آن جهت ساختن دانه تسبیح یا گردن بند استفاده میکردند از مخلوط سندروس و روغن بزرگ روغنی به نام روغن کمان حاصل میکرده اند که از آن جهت چرب کردن کمانها استفاده میشد حجرالسندروس، تبریزی، نارون

فرهنگ لغت هوشیار

سندانه

مونث سندان ماچه خر نیرومند

فرهنگ لغت هوشیار

انداوه

ماله بنایان

فرهنگ لغت هوشیار

نداوه

نداوت در فارسی نموری نمناکی، سر سبزی تازگی

فرهنگ لغت هوشیار

معنی سندأوه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما