معنی سموحه در لغت نامه دهخدا

سخاوت کردن. (تاج المصادر بیهقی). بخشایش آنچه غیرواجب است از راه نکوکاری. (کشاف اصطلاحات الفنون) (از تعریفات جرجانی) ، نازیبا شدن. (المصادر زوزنی) ، جوانمرد شدن. (تاج المصادر بیهقی). رجوع به سماحت شود

لغت نامه دهخدا

سموره

(سَ رَ / رِ)

سمور:
چون برون جست لوز از سوراخ
شد سموره بنزد او گستاخ.
عنصری

لغت نامه دهخدا

سموسه

(سَ سَ / سِ)

سنبوسه. دلمه. (ناظم الاطباء) ، دستمال یا شالی که بطور مثلث تاکرده بروی شانه ها افکنند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سموله

(تَ)

کهنه شدن جامه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
کهنه شدن جامه. (ناظم الاطباء). رجوع به سمول شود

لغت نامه دهخدا

سحوحه

(تَ عُ)

سحوح. (منتهی الارب). رجوع به سحوح شود

لغت نامه دهخدا

سبوحه

(سَ حَ)

نام وادیی است که از نخلۀیمانیه به بستان بن سامر عامر متصل میشود. (معجم البلدان). وادیی است بعرفات. (منتهی الارب) :
قلت له یوماً ببطن سبوحه
فی موکب زجل الهواجر مبرد.
ابن احمر (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

سبوحه

(سَحَ)

از اسماء مکه است. (معجم البلدان) (منتهی الارب). نامی است مکه را عمره الله. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا