معنی سلکده - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(تَ نَصْ صُ)

لاغر کردن اسب را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

(سِلْ لَ دَ / سِ غَدْ دَ)

زن بسیارخوار و بسیارنوش. (ناظم الاطباء)

(دِ کَ دَ / دِ)

خانه دل. (ناظم الاطباء). از عالم (از قبیل) میکده و بتکده. (آنندراج) :
ترک دل و جان کردم تا بی دل و جان گردم
یکدل چه محل دارد صد دلکده بایستی.
مولوی

(مَ کِ)

دهی از دهستان حومه بخش لشت نشاست که در شهرستان رشت واقع است و 180 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

(سِ کَ)

رشته ورشته که بدان دوزند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

(سُ کَ)

کبک بچۀ ماده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به سلک و سلکانه شود

(لَ دَ)

حمله. (دزی)

رشته نخ

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما