معنی سلمسینی - جستجوی لغت در جدول جو

سلمسینی

لغت نامه دهخدا

کسی که موی سر و ریش مردم را می تراشد، آرایشگر مرد، کنایه از مکان اصلاح موی صورت و سر، آرایشگاه

(اِ)

یا الکشنین گیاهی است که در شوره زارها و دیوارها روید و شاخه های باریک مایل بسرخی دارد. حیفا. حشیشهالزجاج. حشیشهالرمل. حبیقه. حبقاله. رجوع به حشیشهالزجاج و تذکرۀ داود ضریر انطاکی ج 1 ص 127 و دزی ج 1 ص 34 و 245 ذیل حبقاله شود

لغت نامه دهخدا

تلمسانی

(تِ لِ)

منسوب است به تلمسان که یکی از بلاد عظیم است به مغرب. (از انساب سمعانی). رجوع به تلمسان شود

لغت نامه دهخدا

تلمسانی

(تِ لِ)

محمد بن عبدالحق بن سلیمان القاضی مکنی به ابوعبدالله. در سال 625 هجری قمری درگذشت. او راست: جامع المختار من المنتقی و الاستذکار. نظم العقود و رقم الحلل و البرود. (ازاسماء المؤلفین ج 2 ستون 112). رجوع به محمد شود
محمد بن ابی شریف الحسنی مکنی به ابوعبدالله. او راست: تحقیق القال و تسهیل المال در شرح لامیه الافعال ابن مالک در نحو. (از اسماء المؤلفین ج 2 ستون 226). رجوع به محمد شود

لغت نامه دهخدا

سلمقانی

(سَ مَ)

منسوب به سلمقان از قرای سرخس. (الانساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

دخمسینی

(دُ خَ)

ابواحمد بکر بن محمد بن حمدان بن غالب به این نسبت اشتهار یافته است. (انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

سلمانی

(سَ)

دهی است سه فرسخ و نیم جنوبی رامهرمز. (فارسنامۀ ناصری)
چهار فرسخ میانۀ جنوب و مغرب فلاحی. (فارسنامۀ ناصری)

لغت نامه دهخدا

سلمانی

(سَ)

منسوب به سلمان است. (فرهنگ فارسی معین) ، نام نوعی از شمشیر است. (نوروزنامه) (فرهنگ فارسی معین) ، کسی که موی سر مردم را اصلاح کند و ریش بتراشد. آرایشگر. (فرهنگ فارسی معین). سرتراش. گرای. حجام. دلاک. حلاق. آینه دار:
سرم را سرسری متراش ای استاد سلمانی
که ما هم در دیار خود سری داریم و سامانی.
؟
، حق و دستمزدی که به سلمانی دهند. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

سلمانی

برگرفته از نام سلمان پارسی از یاران پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله آرایش گر پیرا، پیرایشگاه منسوب به سلمان (نامی از نامهای کسان)، منسوب به سلمان پارسی: بباید در ره ایمان یکی تسلیم سلمانی، کسی که موی سر مردم را اصلاح کند و ریش را بتراشد حلاق آرایشگر، مغازه سلمانی، حق و دستمزدی که به سلمانی ده و قریه پردازند. منسوب به سلمیه، نوعی شمشیر

فرهنگ لغت هوشیار