معنی سقیفی - جستجوی لغت در جدول جو

سقیفی

لغت نامه دهخدا

سایبان، صفۀ پوشیده

(سَ فَ)

صفۀ پوشیده. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد) ، پوشش بر در سرای. پوشش در. پوشش میان دو دیوار. (زمخشری). دالان بیرونی. (دهار) ، چوبهایی که بدان استخوان شکسته را بندند. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج) ، تختۀ کشتی سنگ پهن. (دهار) (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). تختۀ کشتی. (مهذب الاسماء) ، هر چوب یا سنگ پهنا که بدان خانه را توان پوشید. (منتهی الارب) ، استخوان پهلوی شتر، پاره ای از استخوان سر شتر و مانند آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد) ، خوان نان پختن. (مهذب الاسماء) ، در آنندراج و غیاث آمده است که به فتح اول و کسر قاف صحیح است و عوام که به جای اشکوفه گویند خطاست چنانکه سخن دروغ را گویند فلانی شکوفه بسته است و حقیقتش این است که سقیفه ایوانی بود پنهان که عرب برای مشوره های باطل در آنجا جمع میشدند. (غیاث) (آنندراج).
- سقیفۀ بنی ساعده، محلی که برخی از مسلمانان پس از رحلت رسول در آنجا گرد آمده و ابوبکر را به خلافت برداشتند. (ازآنندراج) (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

وقیفی

(قَ)

خدمت کردن نصرانی کلیسای را. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قیفی

منسوب به قیف، بشکل قیف، رجوع به قیف شود

لغت نامه دهخدا

سقیف

(سَ)

آسمان خانه. (منتهی الارب). سقف. ج، سقف. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا