- سفاقس
نام ابزاری است در موسیقی. (دزی ج 1 ص 657)
معنی سفاقس - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
قصبه ای است در خطۀ تونس از آفریقا در میان قابس و مهدیّه در دومنزلی مهدیّه. سور و دژی استوار دارد و زیتون بدانجا فراوان است. (قاموس الاعلام ترکی). رجوع به اسفاکس شود
ابن البیطار در ذیل کلمه سندریطس آرد: و من الناس من یسمیه ایراقلنا و هو نبات مستأنف کونه فی کل سنه و له ورق شبیه بورق النبات الذی یقال له فراسیون الا انه اطول منه مثل ورق النبات الذی یقال له الاسفاقس. (ابن البیطار ج 3 ص 39).
(تَءْ)
لغت نامه دهخدا
سر یکدیگر بزیر کشیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). بموی سر گرفتن یکدیگر را و بزیر کشیدن. (از اقرب الموارد)
(تَ نَ نُ)
لغت نامه دهخدا
سختگی جامه و سخت شدن آن، شوخ دیدگی و شوخ رویی. (منتهی الارب). سخت روی شدن. (تاج المصادر بیهقی)
(صَ قُ)
لغت نامه دهخدا
شهری است به افریقیه بر کنار دریای محیط و اهل آن شهر آب از چاه خورند. (منتهی الارب) (قاموس). ذکر این شهر در رحلۀ ابن بطوطه آمده است و گوید از شهر سوسه که بر کنار دریاست به صفاقس رسیدیم و ابیاتی در توصیف و ذم این شهر آورده است. (رحلۀ ابن بطوطه چ مطبعۀ ازهریه صص 7-8)
(عَ یِ)
لغت نامه دهخدا
ابن محمد بن سلیم نوری. مکنی و مشهور به ابوالحسن سفاقسی. قاری و محدث و متکلم بود و در سال 1040 هجری قمری در سفاقس متولد شد و در آنجا پرورش یافت و در تونس شروع به تعلیم قراآت کرد و به مصر رفت و در سال 1117 یا 1118هجری قمری در سفاقس درگذشت. او راست: 1- تنبیه الغافلین و ارشادالجاهلین. 2- العقیده النوریه فی معتقدالساده الاشعریه. 3- غیث النفع فی القرأات السبع. 4- معین السائلین من فضل رب العالمین. (از معجم المؤلفین)
رجوع به اللیسفاکن و لسان الابل و ترجمه صیدنه شود، پی کردن شتر. عقر. (از اقرب الموارد)
